जशी रुडी शेल्ड्रेक चांदण्या रात्री तिच्या सावलीकडे प्रेमाने पाहते आणि तिला आपला प्रिय मानतो, त्याचप्रमाणे गुरूचा शीख आपल्या प्रिय परमेश्वराचे अस्तित्व ओळखतो आणि त्यात मग्न होतो.
जसा सिंह विहिरीत स्वतःची सावली पाहतो आणि आपल्या मत्सरी भावनांच्या प्रभावाखाली त्याला दुसरा सिंह समजतो आणि त्याच्यावर वार करतो; त्याचप्रमाणे मूळ बुद्धीमुळे गुरूपासून विभक्त झालेला मनमुख संशयाच्या भोवऱ्यात अडकलेला दिसतो.
ज्याप्रमाणे गाईचे अनेक वासरे एकोप्याने एकत्र राहतात, त्याचप्रमाणे गुरूंचे आज्ञाधारक पुत्र (शीख) एकमेकांशी प्रेम आणि बंधुभावाने राहतात. पण एक कुत्रा दुसऱ्या कुत्र्याला उभे करू शकत नाही आणि त्याच्याशी भांडतो. (म्हणूनच स्वैच्छिक लोक कधीही निवडण्यास तयार असतात
गुरुभान आणि आत्मभान असलेल्या व्यक्तींचे आचरण चंदन आणि बांबूसारखे असते. दुष्ट लोक इतरांशी भांडतात आणि बांबूला आग लावतात म्हणून स्वतःचा नाश करतात. याउलट सद्गुणी लोक आपल्या सोबत्यांचे भले करताना दिसतात. (