कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 617


ਜੈਸੇ ਜੋਧਾ ਜੁਧ ਸਮੈ ਸਸਤ੍ਰ ਸਨਾਹਿ ਸਾਜਿ ਲੋਭ ਮੋਹ ਤਯਾਗਿ ਬੀਰ ਖੇਤ ਬਿਖੈ ਜਾਤ ਹੈ ।
जैसे जोधा जुध समै ससत्र सनाहि साजि लोभ मोह तयागि बीर खेत बिखै जात है ।

ज्याप्रमाणे एक शूर योद्धा आपले सर्व प्रेम आणि आसक्ती सोडून आपले चिलखत आणि शस्त्रे परिधान करून रणांगणावर जातो.

ਸੁਨਤ ਜੁਝਾਊ ਘੋਰ ਮੋਰ ਗਤਿ ਬਿਗਸਾਤ ਪੇਖਤ ਸੁਭਟ ਘਟ ਅੰਗ ਨ ਸਮਾਤ ਹੈ ।
सुनत जुझाऊ घोर मोर गति बिगसात पेखत सुभट घट अंग न समात है ।

युद्धगीतांचे प्रेरणादायी संगीत ऐकून तो फुलासारखा फुलतो आणि आकाशात काळ्याकुट्ट ढगांप्रमाणे पसरलेले सैन्य पाहून आनंद आणि अभिमान वाटतो.

ਕਰਤ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਮ ਲਾਗਿ ਜੂਝ ਮਰੈ ਕੈ ਤਉ ਰਨ ਜੀਤ ਬੀਤੀ ਕਹਤ ਜੁ ਗਾਤ ਹੈ ।
करत संग्राम स्वाम काम लागि जूझ मरै कै तउ रन जीत बीती कहत जु गात है ।

आपल्या स्वामी राजाची सेवा करून, तो आपले कर्तव्य बजावत असतो आणि मारला जातो अन्यथा जिवंत असल्यास, रणांगणातील सर्व घडामोडी कथन करण्यासाठी परत येतो.

ਤੈਸੇ ਹੀ ਭਗਤ ਮਤ ਭੇਟਤ ਜਗਤ ਪਤਿ ਮੋਨਿ ਔ ਸਬਦ ਗਦ ਗਦ ਮੁਸਕਾਤ ਹੈ ।੬੧੭।
तैसे ही भगत मत भेटत जगत पति मोनि औ सबद गद गद मुसकात है ।६१७।

तसेच भक्ती आणि उपासना मार्गाचा प्रवासी जगाच्या स्वामीशी जाणीवपूर्वक एकरूप होतो. तो एकतर पूर्णपणे शांत होतो किंवा त्याचे गुणगान गातो आणि परमानंद अवस्थेत राहतो. (६१७)