कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 550

ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਮੇਲ ਖੇਲ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇਮ ਕੈ ਪਤੰਗੁ ਦੀਪਕ ਪ੍ਰਗਾਸ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਹੂ ਸਮਾਵਈ ।

प्रीतम के मेल खेल प्रेम नेम कै पतंगु दीपक प्रगास जोती जोति हू समावई ।

प्रिय खऱ्या गुरूंना भेटण्यासाठी, एक आज्ञाधारक शिष्य प्रेमाचा खेळ खेळतो आणि स्वतःला खऱ्या गुरूच्या प्रकाशमय परमात्म्यात विलीन करतो, जसे की आपल्या प्रिय ज्योतीवर नाश पावणाऱ्या पतंगाने केले आहे.

ਸਹਜ ਸੰਜੋਗ ਅਰੁ ਬਿਰਹ ਬਿਓਗ ਬਿਖੈ ਜਲ ਮਿਲਿ ਬਿਛੁਰਤ ਮੀਨ ਹੁਇ ਦਿਖਾਵਈ ।

सहज संजोग अरु बिरह बिओग बिखै जल मिलि बिछुरत मीन हुइ दिखावई ।

आध्यात्मिक परमानंदाचा आस्वाद घेण्यासाठी खऱ्या गुरूंच्या भेटीसाठी समर्पित शीखांची अवस्था पाण्यातील माशासारखी असते. आणि जो पाण्यापासून विभक्त झाला आहे तो वियोगाच्या वेदनांनी मरताना दिसतो.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਥਕਤਿ ਚਕਤ ਹੋਇ ਸਬਦ ਬੇਧੀ ਕੁਰੰਹਗ ਜੁਗਤਿ ਜਤਾਵਈ ।

सबद सुरति लिव थकति चकत होइ सबद बेधी कुरंहग जुगति जतावई ।

घंडा हेराच्या संगीतमय आवाजात तल्लीन झालेल्या हरणाप्रमाणे खऱ्या भक्ताचे मन गुरूंच्या शब्दात तल्लीन होऊन दिव्य आनंद लुटते.

ਮਿਲਿ ਬਿਛੁਰਤ ਅਰੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਸਨੋਹੀ ਨ ਕਹਾਵਈ ।੫੫੦।

मिलि बिछुरत अरु सबद सुरति लिव कपट सनेह सनोही न कहावई ।५५०।

जो शिष्य आपले मन ईश्वरी वचनात गुंतवून ठेवू शकतो, आणि तरीही खऱ्या गुरूंपासून वेगळे होतो, त्याचे प्रेम खोटे असते. त्याला खरा प्रियकर म्हणता येणार नाही. (५५०)

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675