ಆತ್ಮೀಯ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು, ವಿಧೇಯ ಶಿಷ್ಯನು ಪ್ರೀತಿಯ ಆಟವನ್ನು ಆಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಜ್ವಾಲೆಯ ಮೇಲೆ ನಾಶವಾಗುವ ಪತಂಗ ಮಾಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಬೆಳಕಿನ ದಿವ್ಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಭಾವಪರವಶತೆಯನ್ನು ಸವಿಯಲು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಶ್ರದ್ಧಾಭರಿತ ಸಿಖ್ನ ಸ್ಥಿತಿಯು ನೀರಿನಲ್ಲಿರುವ ಮೀನಿನಂತಿದೆ. ಮತ್ತು ನೀರಿನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವನು ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವಿನಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಿರುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.
ಘಂಡ ಹೇರಳ ಸಂಗೀತದ ನಾದದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾದ ಜಿಂಕೆಯಂತೆ ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತನ ಮನಸ್ಸು ಗುರುವಿನ ವಚನದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನವಾಗಿರುವ ದಿವ್ಯ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ.
ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮನ ವಾಕ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿ, ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನ ಪ್ರೀತಿ ಸುಳ್ಳು. ಅವನನ್ನು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೇಮಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. (550)