ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೇಮ-ಅಮೃತದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಪ್ರಶಂಸಿಸಬಲ್ಲನು. ಜಗತ್ತು ಹುಚ್ಚನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಕುಡುಕನಂತೆಯೇ.
ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಗಾಯಗೊಂಡ ಯೋಧನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳೊಂದಿಗೆ ಕೆಂಪಾದ ಕಣ್ಣುಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಲೆದಾಡುವಂತೆ, ಅವನು ಸ್ನೇಹ ಮತ್ತು ದ್ವೇಷದ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ದೇವರ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತನಾದವನು ಭಗವಂತನ ವರ್ಣನಾತೀತ ಲಕ್ಷಣಗಳ ನಿರಂತರ ಪಠಣದಿಂದಾಗಿ ಅವನ ಮಾತು ಅಮೃತದಂತಿದೆ. ಅವನು ಮೌನವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಆಸೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮಾಧುರ್ಯವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಡುತ್ತಾನೆ. ಹೊಗಳಿಕೆ, ಅವಮಾನ ಎಲ್ಲವೂ ಅವನಿಗೆ ಸಮಾನ. ನಾಮ್ನ ಮೂರ್ಖತನದಲ್ಲಿ ಅವನು ಅದ್ಭುತಗಳು ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತಗಳ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. (173)