ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 137

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਸਰਬਾਤਮ ਕੈ ਜਾਨੀਐ ।

guramukh saadhasang sabad surat liv pooran braham sarabaatam kai jaaneeai |

ಒಬ್ಬ ಗುರು-ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸಂತ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಎಳೆಯಲ್ಲಿ ದೈವಿಕ ಪದವನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಆತ್ಮದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾದ ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅವನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਰਿਦੈ ਭਾਵਨੀ ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਬਿਹਸਿ ਮਿਲਨ ਸਮਦਰਸ ਧਿਆਨੀਐ ।

sahaj subhaae ridai bhaavanee bhagat bhaae bihas milan samadaras dhiaaneeai |

ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಗುರು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸದಾ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಒಂದೇ ರೀತಿ ಮತ್ತು ನಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਨਿਮ੍ਰਤਾ ਨਿਵਾਸ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਦਾਸਾਨ ਮਤਿ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਮੁਖ ਬੇਨਤੀ ਬਖਾਨੀਐ ।

nimrataa nivaas daas daasan daasaan mat madhur bachan mukh benatee bakhaaneeai |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತೂ ಜೀವಿಸುವ ಗುರು ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳವನು ಸದಾ ವಿನಯವಂತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗುಲಾಮರ (ಗುರುವಿನ) ದಾಸನಾಗುವ ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾನೆ. ಮತ್ತು ಅವನು ಮಾತನಾಡುವಾಗ, ಅವನ ಮಾತುಗಳು ಸಿಹಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತವೆ.

ਪੂਜਾ ਪ੍ਰਾਨ ਗਿਆਨ ਗੁਰ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਅਗ੍ਰਭਾਗ ਆਤਮ ਅਵੇਸ ਪਰਮਾਤਮ ਨਿਧਾਨੀਐ ।੧੩੭।

poojaa praan giaan gur aagiaakaaree agrabhaag aatam aves paramaatam nidhaaneeai |137|

ಗುರು-ಪ್ರಧಾನ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿನಲ್ಲೂ ಆತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವಿಧೇಯ ಜೀವಿಯಂತೆ ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಅವರ ಆತ್ಮವು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದೆ. (137)

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675