کبیت سوئے بھائی گورداس جی

انگ - 137

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਸਰਬਾਤਮ ਕੈ ਜਾਨੀਐ ।

guramukh saadhasang sabad surat liv pooran braham sarabaatam kai jaaneeai |

گرمکھِ سادھسنگ سبد سرتِ لو گرمکھ گرو کی سادھ سنگتِ وکھے گرمکھتا دھارن کر لئی ہے جناں منکھاں نے، اہ شبد گرو مہاراج دے اپدیشے ستنامُ منتر وکھے سرتِ دیہ اندریاں آدِ دی اپنے اپنے کرتبّ سادھن دی پرورتی نوں نگھا وچ رکھنہاری انتریوی ستیا دی لو لیس لالسا تار لگائی رکھدے ہین۔ پورن برہمُ سرباتم کے جانیئ جس لو دے پربھاو کر کے اہ پورن برہم پرماتما نوں سرباتم سبھ دا اپنا آپ روپ کر کے جانیا کردے ہین۔

ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਰਿਦੈ ਭਾਵਨੀ ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਬਿਹਸਿ ਮਿਲਨ ਸਮਦਰਸ ਧਿਆਨੀਐ ।

sahaj subhaae ridai bhaavanee bhagat bhaae bihas milan samadaras dhiaaneeai |

سہج سبھائ ردے بھاونی بھگتِ بھائ ارُ سہجے ستے ہی اس اکت سبھائ سُ+بھائ = سوے+بھاوی آتم بھاوی بھاونا بھاونا چنتن کر کے اوناں دے ردے اندر بھگتی بھاو پریتی والا سبھاء بنیا رہندا ہے اتے اسے کر کے ہی بہسِ ملن سم درس دھیانیئ سم اک رس پریپورن برہم نوں درس دھیانیئ تکدے تکدے دھؤندے دھؤندے وا آپنے سم ہی تکدے ہوئے سبھ کسے نوں بہسِ ملن ہسّ ہسکے کھڑے متھے پرسنّ من ملیا کردے ہین۔

ਨਿਮ੍ਰਤਾ ਨਿਵਾਸ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਦਾਸਾਨ ਮਤਿ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਮੁਖ ਬੇਨਤੀ ਬਖਾਨੀਐ ।

nimrataa nivaas daas daasan daasaan mat madhur bachan mukh benatee bakhaaneeai |

نمرتا نوا داس داسن داسان متِ گلّ سنن ماتر تے ہی سار گرہن کر لین والی جو بدھی وشیکھ روپ متِ ہے اس وکھے اوناں دے اندر نمرتا گریبی بھاو دا نواس واسا رہندا ہے۔ جس کر کے اہ داس داسن داساں دے داس تے اناں داساں دے بھی جو پھیر داسان انوسار چلن والے داس ٹہلیئے ہندے ہن، ایسے بنے رہندے ہن ایہو ہی کارن ہے جس تے اہ سدا مدھر بچن مکھِ بینتی بکھانیئ۔ بینتی کوملتا بھرے مٹھے مٹھے بچن مونہوں اچاریا کردے ہن۔

ਪੂਜਾ ਪ੍ਰਾਨ ਗਿਆਨ ਗੁਰ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਅਗ੍ਰਭਾਗ ਆਤਮ ਅਵੇਸ ਪਰਮਾਤਮ ਨਿਧਾਨੀਐ ।੧੩੭।

poojaa praan giaan gur aagiaakaaree agrabhaag aatam aves paramaatam nidhaaneeai |137|

پوجا پران گیان گر پراناں سواساں دی آؤ جائی وکھے لگاتار سدیو کال پوجا ارادھن کردے رہندے ہن، اوس گیان نوں ج ستگراں نے اپدیش دوارے سمجھایا ہے اتھوا سواساں نال گر شبد دے ابھیاس دا جیکوں گیان کرایا گیا ہے۔ تیکوں ہی گر آگیاکاری اگر بھاگ گرو دی آگیا پالن کرن ہارے بن کے اوس نوں اپنے اگر بھاگ سنمکھ رکھدے ہن، بھاو اپنا دھرم سمجھ کے اوس نوں ابھیاسدے رہندے ہن اک سواس بھی اکارتھا نہیں جان دندے۔ ارُ اسے تراں ہی شبد نوں کموندے کموندے آتم اویس پرمات ندھانیئ آتمے آپے نوں پرماتما وکھے آویش بھلی بھانت لو لین کر کے ندھ + آنیئ انبھو روپ ندھی بھنڈار انبھو دے سومے نوں پراپت کر لیندے ہن ۔۔137۔۔

سوچی (1 - 675)

کبیت سوئے انگ: 1 - 675