ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಅವರ ಪವಿತ್ರ ಪಾದಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿರಂತರ ಸಂಪರ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರ ವೈಭವ ಮತ್ತು ಭವ್ಯತೆ ಉಲ್ಲೇಖಾರ್ಹವಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಸಿಖ್ಖರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಧ್ಯಾನಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರ ದೃಷ್ಟಿ ಎಂದಿಗೂ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ವಿಸ್ಮಯಕಾರಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿದೆ. ಅಂತಹ ಸಿಖ್ಖರು ನಾಮ್ ಸಿಮ್ರಾನ್ನ ವರ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ವೀಳ್ಯದೆಲೆ ಮತ್ತು ಅಡಿಕೆಯನ್ನು ಅಗಿಯುವಂತೆ ಪದೇ ಪದೇ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಮೀನಿನ ನೀರಿನಂತೆ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ದಿವ್ಯ ವಾಕ್ಯವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಾಗ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾರೆ. ನಿತ್ಯವೂ ಸವಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಅಮೃತದಂತಹ ನಾಮದ ನಿರಂತರ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ತಾವೇ ಅಮೃತರೂಪಿಗಳಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಈ ಧರ್ಮನಿಷ್ಠ ಸಿಖ್ಖರು ಅಭಿಮಾನಗಳ ಭಂಡಾರ. ಲಕ್ಷಾಂತರ ಶ್ಲಾಘನೆಗಳು ಅವರ ಹೊಗಳಿಕೆಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಆಶ್ರಯವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತವೆ. ಅವರು ಎಷ್ಟು ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದರೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಸುಂದರ ರೂಪಗಳು ಅವರ ಮುಂದೆ ಏನೂ ಅಲ್ಲ. (194)