ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಆಶ್ರಯಕ್ಕೆ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಹೋಗುವ ಒಬ್ಬ ಸಿಖ್ ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬೀಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಗುರುವಿನ ಒಂದು ಸಿಖ್ ತನ್ನ ಗುರುವಿನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅದನ್ನು ನಿಜವೆಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಆತನ ಆಜ್ಞೆಯು ಇಡೀ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ.
ಅಂತಹ ಸೇವೆಯನ್ನು ಆರಾಧನೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ತನ್ನ ಜೀವನದ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್, ಎಲ್ಲಾ ಸಂಪತ್ತುಗಳು ಅವನ ಮುಂದೆ ಮೂಕ ಪರಿಚಾರಕ.
ತನ್ನ ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳು ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರತೆಯನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿರುವ ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್, ಅವರ ಬೋಧನೆಗಳು / ಧರ್ಮೋಪದೇಶಗಳನ್ನು ಕೇಳುವುದರಿಂದ ಒಬ್ಬರು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪಬಹುದು. (87)