ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 494


ਜਉ ਕੋਊ ਬੁਲਾਵੈ ਕਹਿ ਸ੍ਵਾਨ ਮ੍ਰਿਗ ਸਰਪ ਕੈ ਸੁਨਤ ਰਿਜਾਇ ਧਾਇ ਗਾਰਿ ਮਾਰਿ ਦੀਜੀਐ ।
jau koaoo bulaavai keh svaan mrig sarap kai sunat rijaae dhaae gaar maar deejeeai |

ಮರೆವಿನ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ನಾಯಿ, ಪ್ರಾಣಿ ಅಥವಾ ಹಾವು ಎಂದು ಸಂಬೋಧಿಸಿದರೆ, ಅವನು ಕೋಪಗೊಂಡು ಅವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಹೊರಟಿರುವಂತೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಎರಗುತ್ತಾನೆ (ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಈ ಮೂರು ಜಾತಿಗಳಿಗಿಂತ ಕೆಟ್ಟವನು) ಏಕೆಂದರೆ-

ਸ੍ਵਾਨ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਮ ਲਾਗਿ ਜਾਮਨੀ ਜਾਗ੍ਰਤ ਰਹੈ ਨਾਦਹਿ ਸੁਨਾਇ ਮ੍ਰਿਗ ਪ੍ਰਾਨ ਹਾਨਿ ਕੀਜੀਐ ।
svaan svaam kaam laag jaamanee jaagrat rahai naadeh sunaae mrig praan haan keejeeai |

ನಾಯಿಯೊಂದು ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ತನ್ನ ಯಜಮಾನನ ಮೇಲೆ ನಿಗಾ ಇಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜಿಂಕೆಯು ಘಂಡಾ ಹೆರ್ಹಾ ಅವರ ಸಂಗೀತದ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ.

ਧੁਨ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜੈ ਸਰਪ ਅਰਪ ਦੇਤ ਤਨ ਮਨ ਦੰਤ ਹੰਤ ਹੋਤ ਗੋਤ ਲਾਜਿ ਗਹਿ ਲੀਜੀਐ ।
dhun mantr parrai sarap arap det tan man dant hant hot got laaj geh leejeeai |

ಹಾವಿನ ಮೋಡಿಗಾರನ ಕೊಳಲಿನ ಶಬ್ದ ಮತ್ತು ಗರುಡನ ಮಂತ್ರದಿಂದ ಮಾರುಹೋದ ಹಾವು ಮೋಡಿಗಾರನಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತದೆ. ಮೋಡಿಗಾರನು ಅವನ ಕೋರೆಹಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಮುರಿದು ಅವನ ಕುಟುಂಬದ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಅವನನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ, ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿಯುತ್ತಾನೆ.

ਮੋਹ ਨ ਭਗਤ ਭਾਵ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਹੀਨਿ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਬਿਨੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜਗੁ ਜੀਜੀਐ ।੪੯੪।
moh na bhagat bhaav sabad surat heen gur upades bin dhrig jag jeejeeai |494|

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಿಂದ ದೂರವಾದವನು ತನ್ನ ಗುರುವಿನ ಮೇಲೆ ನಾಯಿಯಂತಹ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅವರು ಸಂಗೀತದ ಮೋಡಿಮಾಡುವಿಕೆಯಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ (ಜಿಂಕೆಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ) ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮಂತ್ರಗಳ ಪವಿತ್ರೀಕರಣವಿಲ್ಲದೆ, ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಜೀವನ ಜೀವನ