Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 494


ਜਉ ਕੋਊ ਬੁਲਾਵੈ ਕਹਿ ਸ੍ਵਾਨ ਮ੍ਰਿਗ ਸਰਪ ਕੈ ਸੁਨਤ ਰਿਜਾਇ ਧਾਇ ਗਾਰਿ ਮਾਰਿ ਦੀਜੀਐ ।
jau koaoo bulaavai keh svaan mrig sarap kai sunat rijaae dhaae gaar maar deejeeai |

Má thugann duine dearmadach aghaidh ar dhuine mar mhadra, mar ainmhí nó mar nathair, tagann buile air agus pounces air amhail is dá mbeadh sé chun é a mharú (Is é an duine is measa ná na trí speiceas) mar-

ਸ੍ਵਾਨ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਮ ਲਾਗਿ ਜਾਮਨੀ ਜਾਗ੍ਰਤ ਰਹੈ ਨਾਦਹਿ ਸੁਨਾਇ ਮ੍ਰਿਗ ਪ੍ਰਾਨ ਹਾਨਿ ਕੀਜੀਐ ।
svaan svaam kaam laag jaamanee jaagrat rahai naadeh sunaae mrig praan haan keejeeai |

Fanann madra ag faire ar a mháistir ar feadh na hoíche agus ag freastal air, agus téann fia sa mhéid is go gcaillfidh sé a shaol nuair a chloiseann sé fuaim cheoil Ghanda Herha.

ਧੁਨ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜੈ ਸਰਪ ਅਰਪ ਦੇਤ ਤਨ ਮਨ ਦੰਤ ਹੰਤ ਹੋਤ ਗੋਤ ਲਾਜਿ ਗਹਿ ਲੀਜੀਐ ।
dhun mantr parrai sarap arap det tan man dant hant hot got laaj geh leejeeai |

Géilleann nathair í féin don charmer agus í sáite ag fuaim fhliúit nathair nathair agus ag canadh Garud. Briseann an charmer a chuid fangs agus agairt air leis an ainm a mhuintire, ghabháil air.

ਮੋਹ ਨ ਭਗਤ ਭਾਵ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਹੀਨਿ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਬਿਨੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜਗੁ ਜੀਜੀਐ ।੪੯੪।
moh na bhagat bhaav sabad surat heen gur upades bin dhrig jag jeejeeai |494|

An té a d’iompaigh ar shiúl ón bhFíor-Ghúrú, ní féidir leis grá madra a bheith aige dá Mháistir Tiarna. Níl siad fiú amháin draíocht an cheoil (murab ionann agus fianna) agus gan consecration de loscadh an Fíor Gúrú, tá a saol beo ar fud an domhain.