Díreach mar a leigheastar an chréacht le leigheas agus téann an phian as radharc freisin, ach ní fheictear go n-imíonn scar an chréachta riamh.
Díreach mar a bhíonn éadach stróicthe fuaite agus caite ní lomnochtar an corp ach bíonn seam an tuí sofheicthe agus feiceálach.
Díreach mar a bhíonn acra briste deisithe ag coppersmith agus ní fiú an t-uisce sceitheadh as é, ach tá sé deisithe tréimhsí foirm.
Ar an dul céanna, tagann deisceabal a d’iompaigh ar shiúl ó chosa naofa an Fhíor-Ghúrú ar ais chuig tearmann an Ghúrú nuair a mhothaíonn sé pian a ghníomhartha. Cé go bhfuil sé saor óna pheacaí agus go n-éiríonn sé cráifeach, fós fanann maoithneachas a apostasy. (419)