Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 363


ਭਾਂਜਨ ਕੈ ਜੈਸੇ ਕੋਊ ਦੀਪਕੈ ਦੁਰਾਏ ਰਾਖੈ ਮੰਦਰ ਮੈ ਅਛਤ ਹੀ ਦੂਸਰੋ ਨ ਜਾਨਈ ।
bhaanjan kai jaise koaoo deepakai duraae raakhai mandar mai achhat hee doosaro na jaanee |

Má tá rabhchán ar lasadh ach á choinneáil faoi chlúdach, ní féidir le duine ar bith aon rud a fheiceáil sa seomra sin in ainneoin go bhfuil lampa ola ann.

ਜਉ ਪੈ ਰਖਵਈਆ ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਗਟ ਪ੍ਰਗਾਸ ਕਰੈ ਹਰੈ ਤਮ ਤਿਮਰ ਉਦੋਤ ਜੋਤ ਠਾਨਈ ।
jau pai rakhaveea pun pragatt pragaas karai harai tam timar udot jot tthaanee |

Ach an té a d’fholaigh an lampa, bainfidh sé a chlúdach agus lasann sé an seomra, scriostar dorchadas an tseomra.

ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪੇਖਿਐ ਪ੍ਰਤਛਿ ਰੂਪ ਦੀਪਕ ਦਿਪਈਆ ਤਤਖਨ ਪਹਿਚਾਨਈ ।
sagal samagree grihi pekhiaai pratachh roop deepak dipeea tatakhan pahichaanee |

Ansin tá duine in ann gach rud a fheiceáil agus is féidir fiú an té a las an lampa a aithint.

ਤੈਸੇ ਅਵਘਟ ਘਟ ਗੁਪਤ ਜੋਤੀ ਸਰੂਪ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਉਨਮਾਨੀ ਉਨਮਾਨਈ ।੩੬੩।
taise avaghatt ghatt gupat jotee saroop gur upades unamaanee unamaanee |363|

Mar an gcéanna, fanann Dia go foighneach sa deichiú doras den chorp naofa agus luachmhar seo. Tríd an ghealtacht a bheannaigh an Fíor-Ghúrú agus ag cleachtadh go síoraí air, tuigeann duine é agus mothaíonn sé a láithreacht ann. (363)