Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 659


ਕਰ ਅੰਜੁਲ ਜਲ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰਵੇਸੁ ਆਲੀ ਮਾਨ ਤਜਿ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਪਤਿ ਰਤਿ ਮਾਨੀਐ ।
kar anjul jal joban praves aalee maan taj praanapat pat rat maaneeai |

Ó! cara ag dul isteach san óige! tréigean gach ego agus tóg uisce (de humility) i do lámh, adhradh an Tiarna fear céile Máistir gach saol agus lóiste a ghrá i do chroí.

ਗੰਧਰਬ ਨਗਰ ਗਤ ਰਜਨੀ ਬਿਹਾਤ ਜਾਤ ਔਸੁਰ ਅਭੀਚ ਅਤਿ ਦੁਲਭ ਕੈ ਜਾਨੀਐ ।
gandharab nagar gat rajanee bihaat jaat aauasur abheech at dulabh kai jaaneeai |

Cosúil le saol samhailteach, tá an saol oíche seo atá cosúil le bheith samhailteach ag dul thart. Mar sin smaoinigh ar an bhreith dhaonna seo mar dheis thar a bheith luachmhar a raibh na réaltaí i bhfabhar leat chun bualadh leis an Tiarna Dia.

ਸਿਹਜਾ ਕੁਸਮ ਕੁਮਲਾਤ ਮੁਰਝਾਤ ਪੁਨ ਪੁਨ ਪਛੁਤਾਤ ਸਮੋ ਆਵਤ ਨ ਆਨੀਐ ।
sihajaa kusam kumalaat murajhaat pun pun pachhutaat samo aavat na aaneeai |

De réir mar a éiríonn na bláthanna ar an leaba phósadh, ní fhillfidh an t-am luachmhar seo a chuaigh thart. Déanfaidh duine aithrí arís agus arís eile.

ਸੋਈ ਬਰ ਨਾਰਿ ਪ੍ਰਿਯ ਪ੍ਯਾਰ ਅਧਿਕਾਰੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ਸਮਝ ਸਿਆਨੀ ਤੋਸੋ ਬੇਨਤੀ ਬਖਾਨੀਐ ।੬੫੯।
soee bar naar priy payaar adhikaaree payaaree samajh siaanee toso benatee bakhaaneeai |659|

A chara daor! Guím ort a bheith ciallmhar agus an fhíric thábhachtach seo a thuiscint, go bhfuil sí ina haonar ina ban-iarracht uachtarach, a thagann chun bheith ina húinéir dejure ar ghrá a Tiarna agus, ar deireadh thiar a bheith ina beloved. (659)