Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 352


ਜਉ ਜਾਨੈ ਅਨੂਪ ਰੂਪ ਦ੍ਰਿਗਨ ਕੈ ਦੇਖੀਅਤ ਲੋਚਨ ਅਛਤ ਅੰਧ ਕਾਹੇ ਤੇ ਨ ਪੇਖਹੀ ।
jau jaanai anoop roop drigan kai dekheeat lochan achhat andh kaahe te na pekhahee |

Má chreidimid go bhfeicimid áilleacht an nádúir mar gheall ar ár súile, ansin cén fáth nach féidir le duine dall nach bhfuil súile aige, taitneamh a bhaint as an seónna céanna?

ਜਉ ਜਾਨੈ ਸਬਦੁ ਰਸ ਰਸਨਾ ਬਖਾਨੀਅਤ ਜਿਹਬਾ ਅਛਤ ਕਤ ਗੁੰਗ ਨ ਸਰੇਖ ਹੀ ।
jau jaanai sabad ras rasanaa bakhaaneeat jihabaa achhat kat gung na sarekh hee |

Má chreidimid go labhraímid focail mhilis mar gheall ar ár dteanga, cén fáth nach féidir le duine balbh a theanga slán na focail seo a labhairt?

ਜਉਪੈ ਜਾਨੇ ਰਾਗ ਨਾਦ ਸੁਨੀਅਤ ਸ੍ਰਵਨ ਕੈ ਸ੍ਰਵਨ ਸਹਤ ਕਿਉ ਬਹਰੋ ਬਿਸੇਖ ਹੀ ।
jaupai jaane raag naad suneeat sravan kai sravan sahat kiau baharo bisekh hee |

Má ghlacaimid leis go gcloisimid ceol binn mar gheall ar chluasa, cén fáth nach féidir le duine bodhra é a chloisteáil slán lena chluasa?

ਨੈਨ ਜਿਹਬਾ ਸ੍ਰਵਨ ਕੋ ਨ ਕਛੂਐ ਬਸਾਇ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਸੋ ਅਲਖ ਅਲੇਖ ਹੀ ।੩੫੨।
nain jihabaa sravan ko na kachhooaai basaae sabad surat so alakh alekh hee |352|

Go deimhin, níl aon chumhacht dá gcuid féin ag súile, teanga agus cluasa. Ní féidir ach aontas an chomhfhiosachta leis na focail cur síos a dhéanamh nó cur ar ár gcumas taitneamh a bhaint as an méid a fheiceann muid, a labhraíonn nó a chloisimid. Tá sé seo fíor freisin i gcás aithne a chur ar an Tiarna do-inscribte. Engroting an Chonaic