కబిత్ సవయియే భాయ్ గుర్దాస్ జీ

పేజీ - 352

ਜਉ ਜਾਨੈ ਅਨੂਪ ਰੂਪ ਦ੍ਰਿਗਨ ਕੈ ਦੇਖੀਅਤ ਲੋਚਨ ਅਛਤ ਅੰਧ ਕਾਹੇ ਤੇ ਨ ਪੇਖਹੀ ।

jau jaanai anoop roop drigan kai dekheeat lochan achhat andh kaahe te na pekhahee |

మన కళ్ల వల్ల ప్రకృతి అందాలను చూస్తామని నమ్మితే, కళ్లు లేని అంధుడు కూడా అదే దృశ్యాన్ని ఎందుకు ఆస్వాదించలేడు?

ਜਉ ਜਾਨੈ ਸਬਦੁ ਰਸ ਰਸਨਾ ਬਖਾਨੀਅਤ ਜਿਹਬਾ ਅਛਤ ਕਤ ਗੁੰਗ ਨ ਸਰੇਖ ਹੀ ।

jau jaanai sabad ras rasanaa bakhaaneeat jihabaa achhat kat gung na sarekh hee |

మన నాలుక వల్ల మనం మధురమైన మాటలు మాట్లాడుతామని నమ్మితే, నాలుక చెక్కుచెదరకుండా ఉన్న మూగవాడు ఈ మాటలు ఎందుకు మాట్లాడలేడు?

ਜਉਪੈ ਜਾਨੇ ਰਾਗ ਨਾਦ ਸੁਨੀਅਤ ਸ੍ਰਵਨ ਕੈ ਸ੍ਰਵਨ ਸਹਤ ਕਿਉ ਬਹਰੋ ਬਿਸੇਖ ਹੀ ।

jaupai jaane raag naad suneeat sravan kai sravan sahat kiau baharo bisekh hee |

చెవుల వల్ల మధురమైన సంగీతం వినిపిస్తుందని అంగీకరిస్తే, చెవిటివాడు చెవులతో ఎందుకు వినలేడు?

ਨੈਨ ਜਿਹਬਾ ਸ੍ਰਵਨ ਕੋ ਨ ਕਛੂਐ ਬਸਾਇ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਸੋ ਅਲਖ ਅਲੇਖ ਹੀ ।੩੫੨।

nain jihabaa sravan ko na kachhooaai basaae sabad surat so alakh alekh hee |352|

నిజానికి, కళ్ళు, నాలుక మరియు చెవులకు వాటి స్వంత శక్తి లేదు. పదాలతో స్పృహ యొక్క కలయిక మాత్రమే మనం చూసే, మాట్లాడే లేదా విన్న వాటిని వర్ణించగలదు లేదా ఆనందించగలదు. వర్ణనాతీతమైన భగవంతుడిని తెలుసుకోవడం కోసం ఇది కూడా నిజం. స్పృహలో మునిగిపోతుంది

సూచిక (1 - 675)

కబిత్ సవయ్యే పేజీ: 1 - 675