నిజమైన గురువు యొక్క ఆలోచనాత్మక దృష్టి ద్వారా, గురు-చైతన్య సిక్కులు తమ శరీర రూపంలో ఉన్నప్పుడే అహంకారానికి దూరంగా ఉంటారు. నిజమైన గురువు యొక్క దివ్య దర్శనం వల్ల, వారు ప్రేమతో పూజించే జ్ఞానాన్ని పొందుతారు.
తన ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం మరియు ధర్మబద్ధమైన చర్యల కారణంగా, గురువు యొక్క అనుచరుడు తన ఆత్మలో శాంతి మరియు ప్రశాంతతను పొందుతాడు. భగవంతునితో ఐక్యం కావడం ద్వారా, అతను జీవులలో దివ్య కాంతి ఉనికిని తెలుసుకుంటాడు.
దైవిక వాక్యంపై ధ్యానం ద్వారా పొందిన జ్ఞానం ద్వారా, అంకితభావంతో కూడిన సిక్కును భగవంతుని నామం యొక్క నిధితో ఆశీర్వదించే గురువు అంగీకరించబడతాడు. అప్పుడు అతను ఆధ్యాత్మికత యొక్క సూత్రాలను అర్థం చేసుకోవడానికి తెలివైనవాడు అవుతాడు.
ఐశ్వర్యం దాని మూలంలో కలిసిపోయి ఒకటిగా మారినట్లు; ఒక దీపస్తంభం యొక్క జ్వాల మరొక జ్వాలతో ఒకటైనట్లే, గురు జ్ఞాని యొక్క ఆత్మ పరమాత్మతో కలిసిపోతుంది. అతను భగవంతుని ప్రేమ యొక్క ఆనందంలో ఎంతగా నిమగ్నమై ఉంటాడో, అతను నేనుగానే మిగిలిపోతాడు