కబిత్ సవయియే భాయ్ గుర్దాస్ జీ

పేజీ - 575


ਪਾਇ ਲਾਗ ਲਾਗ ਦੂਤੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਤ ਹਤੀ ਮਾਨ ਮਤੀ ਹੋਇ ਕਾਹੈ ਮੁਖ ਨ ਲਗਾਵਤੀ ।
paae laag laag dootee benatee karat hatee maan matee hoe kaahai mukh na lagaavatee |

నా ప్రియమైన భర్త సందేశాన్ని తీసుకువచ్చే పనిమనిషి నా పాదాలపై పడి ప్రార్థిస్తున్నప్పుడు, నేను నా అహంకారంతో ఆమె వైపు చూడలేదు లేదా మాట్లాడను.

ਸਜਨੀ ਸਕਲ ਕਹਿ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਨਿਤ ਸੀਖ ਦੇਤਿ ਹੁਤੀ ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ਨਸਾਵਤੀ ।
sajanee sakal keh madhur bachan nit seekh det hutee prat utar nasaavatee |

నా స్నేహితులు ఎప్పుడూ మధురమైన మాటలతో నాకు సలహాలు ఇచ్చేవారు కానీ , నేను వారికి అహంకారంతో సమాధానం చెప్పి పంపించేసాను.

ਆਪਨ ਮਨਾਇ ਪ੍ਰਿਆ ਟੇਰਤ ਹੈ ਪ੍ਰਿਆ ਪ੍ਰਿਆ ਸੁਨ ਸੁਨ ਮੋਨ ਗਹਿ ਨਾਯਕ ਕਹਾਵਤੀ ।
aapan manaae priaa tterat hai priaa priaa sun sun mon geh naayak kahaavatee |

అప్పుడు, ప్రియమైన ప్రభువు స్వయంగా వచ్చి నన్ను పిలిచినప్పుడు - ఓ ప్రియతమా! 0 ప్రియతమా! నేను ముఖ్యమైన అనుభూతి కోసం మౌనంగా ఉండేవాడిని.

ਬਿਰਹ ਬਿਛੋਹ ਲਗ ਪੂਛਤ ਨ ਬਾਤ ਕੋਊ ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਸੁਨਤ ਠਾਢੀ ਦ੍ਵਾਰਿ ਬਿਲਲਾਵਤੀ ।੫੭੫।
birah bichhoh lag poochhat na baat koaoo brithaa na sunat tthaadtee dvaar bilalaavatee |575|

ఇప్పుడు నేను నా భర్తను విడిచిపెట్టిన బాధను అనుభవిస్తున్నప్పుడు, నేను ఏ స్థితిలో జీవిస్తున్నానో నన్ను అడగడానికి కూడా ఎవరూ రావడం లేదు. నా ప్రియమైన ఇంటి తలుపు మీద నిలబడి నేను ఏడుస్తున్నాను. (575)