ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 575


ਪਾਇ ਲਾਗ ਲਾਗ ਦੂਤੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਤ ਹਤੀ ਮਾਨ ਮਤੀ ਹੋਇ ਕਾਹੈ ਮੁਖ ਨ ਲਗਾਵਤੀ ।
paae laag laag dootee benatee karat hatee maan matee hoe kaahai mukh na lagaavatee |

جڏهن منهنجي پياري مڙس جو پيغام کڻي آيل نوڪر منهنجي پيرن تي بيهي دعا گهرندي هئي، تڏهن مان وڏائيءَ ۾ هن ڏانهن نهاريندي هئي ۽ نه ڳالهائيندي هئي.

ਸਜਨੀ ਸਕਲ ਕਹਿ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਨਿਤ ਸੀਖ ਦੇਤਿ ਹੁਤੀ ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ਨਸਾਵਤੀ ।
sajanee sakal keh madhur bachan nit seekh det hutee prat utar nasaavatee |

منهنجا دوست ڪڏهن به مون کي مٺي لفظن ۾ نصيحت ڪندا هئا، پر مان انهن کي جواب ڏنو هو ۽ کين موڪلائي ڇڏيندو هو.

ਆਪਨ ਮਨਾਇ ਪ੍ਰਿਆ ਟੇਰਤ ਹੈ ਪ੍ਰਿਆ ਪ੍ਰਿਆ ਸੁਨ ਸੁਨ ਮੋਨ ਗਹਿ ਨਾਯਕ ਕਹਾਵਤੀ ।
aapan manaae priaa tterat hai priaa priaa sun sun mon geh naayak kahaavatee |

پوءِ جڏهن محبوب رب پاڻ اچي مون کي سڏيندو هو- اي پيارا! 0 پيارا! مان صرف اهم محسوس ڪرڻ لاءِ خاموش رهيس.

ਬਿਰਹ ਬਿਛੋਹ ਲਗ ਪੂਛਤ ਨ ਬਾਤ ਕੋਊ ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਸੁਨਤ ਠਾਢੀ ਦ੍ਵਾਰਿ ਬਿਲਲਾਵਤੀ ।੫੭੫।
birah bichhoh lag poochhat na baat koaoo brithaa na sunat tthaadtee dvaar bilalaavatee |575|

۽ هاڻي جڏهن مان پنهنجي مڙس جي جدائيءَ جي اذيتن ۾ مبتلا آهيان، تڏهن ڪو مون کان پڇڻ به نه ٿو اچي ته مان ڪهڙي حال ۾ رهي آهيان، پنهنجي محبوب جي در تي بيٺي روئي روئي رهي آهيان. (575)