ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 313

ਅੰਤਰ ਅਛਿਤ ਹੀ ਦਿਸੰਤਰਿ ਗਵਨ ਕਰੈ ਪਾਛੈ ਪਰੇ ਪਹੁਚੈ ਨ ਪਾਇਕੁ ਜਉ ਧਾਵਈ ।

antar achhit hee disantar gavan karai paachhai pare pahuchai na paaeik jau dhaavee |

جسم ۾ چڱيءَ طرح لڪيل هئڻ جي باوجود، ذهن اڃا پري پري تائين پهچندو آهي. جيڪڏهن ڪو ان جو تعاقب ڪرڻ جي ڪوشش ڪري ٿو، هو صرف ان تائين پهچي نه سگهندو.

ਪਹੁਚੈ ਨ ਰਥੁ ਪਹੁਚੈ ਨ ਗਜਰਾਜੁ ਬਾਜੁ ਪਹੁਚੈ ਨ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਫਾਂਧਤ ਉਡਾਵਈ ।

pahuchai na rath pahuchai na gajaraaj baaj pahuchai na khag mrig faandhat uddaavee |

ڪوبه رٿ، تيز گهوڙو يا ايروات (هڪ افسانوي هاٿي) به ان تائين پهچي نه ٿو سگهي. نه ته تيز اُڏندڙ پکي ۽ نه ئي تيز رفتار هرڻ ان جو مقابلو ڪري سگهي ٿو.

ਪਹੁਚੈ ਨ ਪਵਨ ਗਵਨ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਪ੍ਰਤਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਅੰਤਰੀਛ ਹੁਇ ਨ ਪਾਵਈ ।

pahuchai na pavan gavan tribhavan prat aradh uradh antareechh hue na paavee |

ٽنهي جهانن ۾ جنهن هوا جي پهچ آهي اها به پهچي نٿي سگهي. جيڪو دنيا کان ٻاهر جي ڌرتيءَ تائين پهچڻ جي قابل آهي، سو ذهن جي ڊوڙ کٽي نٿو سگهي.

ਪੰਚ ਦੂਤ ਭੂਤ ਲਗਿ ਅਧਮੁ ਅਸਾਧੁ ਮਨੁ ਗਹੇ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਸਾਧਸੰਗਿ ਬਸਿ ਆਵਈ ।੩੧੩।

panch doot bhoot lag adham asaadh man gahe gur giaan saadhasang bas aavee |313|

مايا جي پنجن خرابين کان آگاهه ڪيو ويو آهي، جيڪو هن کي شيطان وانگر قبول ڪري چڪو آهي، گهٽ ۽ خراب ذهن صرف ڪنٽرول ۽ نظم و ضبط ڪري سگهي ٿو جيڪڏهن اهو سچي گرو جي شروعات کي قبول ڪري ٿو رب جي سچي ۽ سچي عقيدن جي مهرباني.

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675