گرو جي شعور رکندڙ ماڻهن جي نظر ۾ سچي گرو جي تصوير باقي آهي، ۽ سچي گرو جي نظر ۾، شاگرد جي جھلڪ باقي آهي. ستگرو جي انهيءَ توجه جي ڪري اهي شاگرد دنياوي ڪشش کان پري رهن ٿا.
اهي گرو جي ڪلام ۾ مشغول رهن ٿا ۽ انهن لفظن جي سُر سندن شعور ۾ سمايل رهي ٿي. پر لفظ ۽ شعور جو علم پهچ کان ٻاهر آهي.
سچي گرو جي تعليمات تي عمل ڪرڻ ۽ پنهنجي ڪردار کي رب جي صفتن جي خيال مطابق ترتيب ڏيڻ سان، محبت جو احساس پيدا ٿئي ٿو. گرو جي فلسفي جي چڱي طرح بيان ڪيل معمول، انسان کي دنيا جي زنجيرن کان آزاد ڪري ٿو.
دنيا ۾ زندگي گذاريندڙ، گرو جي شعور رکندڙ شخص هميشه اهو مڃي ٿو ته هن جي زندگي زندگي جي مالڪ خدا جي آهي. هڪ رب ۾ مشغول رهڻ ئي گرو جي شعور رکندڙ ماڻهن جي خوشين جي دولت آهي. (45)