ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 647


ਅਛਲ ਅਛੇਦ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾ ਕੈ ਬਸ ਬਿਸ੍ਵ ਬਲ ਤੈ ਜੁ ਰਸ ਬਸ ਕੀਏ ਕਵਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੈ ।
achhal achhed prabh jaa kai bas bisv bal tai ju ras bas kee kavan prakaar kai |

اي دوستو! اهو اعليٰ آهي جيڪو ڪنهن کي به ٺڳي نٿو سگهي. اُهو اٽل آهي، جنهن پنهنجي طاقت سان سڄي دنيا کي پنهنجي تابع ڪيو آهي، تون ڪهڙي امرت سان مٿس عاشق ٿي سگهين ٿو؟

ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿਕ ਨ ਧ੍ਯਾਨ ਪਾਵੈ ਤੇਰੋ ਧ੍ਯਾਨ ਧਾਰੈ ਆਲੀ ਕਵਨ ਸਿੰਗਾਰ ਕੈ ।
siv sanakaad brahamaadik na dhayaan paavai tero dhayaan dhaarai aalee kavan singaar kai |

اي دوستو! جنهن کي سنڪ، سناندن ۽ جن برهما تي غور ڪيو آهي، تنهن جو به احساس نه ٿيو آهي، تنهن کي ڪهڙي سينگار ۽ سينگار تنهنجي طرف راغب ڪيو آهي؟

ਨਿਗਮ ਅਸੰਖ ਸੇਖ ਜੰਪਤ ਹੈ ਜਾ ਕੋ ਜਸੁ ਤੇਰੋ ਜਸ ਗਾਵਤ ਕਵਨ ਉਪਕਾਰ ਕੈ ।
nigam asankh sekh janpat hai jaa ko jas tero jas gaavat kavan upakaar kai |

اي دوستو! جنهن رب جي ساراهه مختلف لفظن ۾ ويد ۽ شيشناگ ڪري رهيا آهن، تنهن جي ڪهڙي خوبي هن کي تنهنجي ساراهه ڳائڻ تي مجبور ڪيو آهي؟

ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਥ ਜਾਹਿ ਖੋਜਤ ਨ ਖੋਜ ਪਾਵੈ ਖੋਜਤ ਫਿਰਹ ਤੋਹਿ ਕਵਨ ਪਿਆਰ ਕੈ ।੬੪੭।
sur nar naath jaeh khojat na khoj paavai khojat firah tohi kavan piaar kai |647|

جنهن خدا کي معبود، انسان ۽ ناٿ نه مليا آهن، جن بيحد محنت ڪئي آهي، تنهن کي ڪهڙي محبت توکي ڳوليو آهي؟ (647)