ماسٽر جي پسنديده ۽ پياري طور سڃاتو وڃي ٿو، جنهن کي ڪيتريون ئي عورتون آهن، جڏهن هن کي پنهنجي مالڪ جي نعمت حاصل ڪرڻ جو بار آيو ته هو جهالت جي ننڊ ۾ پئجي ويو. ننڊ سان ڀريل اکين مون کي هر شيءِ کان بي خبر ڪري ڇڏيو.
پر اهي سک جذباتي مخلوق جن جي دلين ۾ محبت سان ڀرجي ويا جڏهن انهن ٻڌو ته سندن مالڪ اچي رهيو آهي، اهي ننڊ ڇڏي ويا ۽ پنهنجي ايمان ۽ ملاقات جي محبت ۾ بيدار رهيا.
مان پنهنجي آقا جي محبوب هئڻ جي باوجود بي خبريءَ ۾ سمهي رهيس. مان پنهنجي راحت بخشيندڙ محبوب جي ملڻ کان وانجهيل رهيس. مان جتي به هئس، اتي ئي رهيس، سندس محبت ۽ نعمتن کان جدا ۽ بيزار ٿيس. اهو ئي آهي جيڪو مون کي جهالت جي ننڊ ۾ ڪيو.
هن خواب جهڙو ساڀيان مون کي پنهنجي محبوب سان ملڻ نه ڏنو. هاڻي موت جهڙي جدائي جي رات نه ختم ٿئي ٿي ۽ نه ئي ختم ٿي. (219)