ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 251


ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਸਾਧਸੰਗ ਉਲਟਿ ਪਵਨ ਮਨ ਮੀਨ ਕੀ ਚਪਲ ਹੈ ।
guramukh sabad surat liv saadhasang ulatt pavan man meen kee chapal hai |

پاڪ جماعت ۾ نام سمرن جي مشق ڪندي ۽ ساهه کي ڦيرائيندي، هوا جهڙو چمڪندڙ ذهن جيڪو مڇيءَ وانگر تمام تيز آهي، ڏهين صوفي دروازي تي پهچي ٿو جتي هو پاڻ کي لفظن ۽ شعور جي دائمي اتحاد ۾ مشغول ڪري ٿو. هن کي نه آهي

ਸੋਹੰ ਸੋ ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਚੀਨੀਅਤ ਆਪਾ ਆਪ ਉਨਮਨੀ ਜੋਤਿ ਕੋ ਉਦੋਤ ਹੁਇ ਪ੍ਰਬਲ ਹੈ ।
sohan so ajapaa jaap cheeneeat aapaa aap unamanee jot ko udot hue prabal hai |

۽ ساڳيءَ طرح، فلسفو پٿر وانگر دائمي مراقبي جي ڪري، جنهن ۾ هو بغير ڪنهن شعوري ڪوشش جي مشغول رهي ٿو، هو پاڻ کي سڃاڻي ٿو. جنهن حالت ۾ ذهن خدا جي طرف مائل هوندو آهي، تڏهن رب جي نالي جي روشني ظاهر ٿيندي آهي.

ਅਨਹਦ ਨਾਦ ਬਿਸਮਾਦ ਰੁਨਝੁਨ ਸੁਨਿ ਨਿਝਰ ਝਰਨਿ ਬਰਖਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਲ ਹੈ ।
anahad naad bisamaad runajhun sun nijhar jharan barakhaa amrit jal hai |

مضبوط خدا جي طرف متوجه روح جي اها حالت، هو اڻڄاتل موسيقي جي سريلي آوازن کي ٻڌندو آهي ۽ ٽرنس جي حالت ۾ رهي ٿو.

ਅਨਭੈ ਅਭਿਆਸ ਕੋ ਪ੍ਰਗਾਸ ਅਸਚਰਜ ਮੈ ਬਿਸਮ ਬਿਸ੍ਵਾਸ ਬਾਸ ਬ੍ਰਹਮ ਸਥਲ ਹੈ ।੨੫੧।
anabhai abhiaas ko pragaas asacharaj mai bisam bisvaas baas braham sathal hai |251|

اهو تجربو جيڪو جسم جي ڏهين افتتاح ۾ محسوس ڪيو وڃي ٿو، ان جي روشني حيرت انگيز ۽ شاندار آهي. صوفياتي ڏهين دروازي ۾ ذهن جو رهڻ عجيب ايمان آهي. (251)