ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 20

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖਫਲ ਦਇਆ ਕੈ ਦਿਖਾਵੈ ਜਾਹਿ ਤਾਹਿ ਆਨ ਰੂਪ ਰੰਗ ਦੇਖੇ ਨਾਹੀ ਭਾਵਈ ।

guramukh sukhafal deaa kai dikhaavai jaeh taeh aan roop rang dekhe naahee bhaavee |

جنهن کي ستگرو روحاني حڪمت سان نوازيو آهي، هو ڪنهن ٻئي روپ يا ڪشش کي ڏسڻ پسند نٿو ڪري. اهڙي برڪت واري انسان کي ٻيو ڪو به سڪون ۽ سڪون نٿو ڏئي سگهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖਫਲ ਮਇਆ ਕੈ ਚਖਾਵੈ ਜਾਹਿ ਤਾਹਿ ਅਨਰਸ ਨਹੀਂ ਰਸਨਾ ਹਿਤਾਵਹੀ ।

guramukh sukhafal meaa kai chakhaavai jaeh taeh anaras naheen rasanaa hitaavahee |

جنهن کي سچي گرو جي طرفان روحاني خوشي ملي ٿي، هو ڪنهن به ٻيءَ لذت جو مزو نٿو وٺي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖਫਲ ਅਗਹੁ ਗਹਾਵੈ ਜਾਹਿ ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਪਰਸਨ ਕਉ ਨ ਧਾਵਈ ।

guramukh sukhafal agahu gahaavai jaeh sarab nidhaan parasan kau na dhaavee |

هڪ عقيدتمند سک جنهن کي روحاني لذت سان نوازيو ويو آهي، جنهن تائين ڪو به پهچي نٿو سگهي، ان کي ٻين دنياوي آسائشن جي پٺيان ڊوڙڻ جي ضرورت ناهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖਫਲ ਅਲਖ ਲਖਾਵੈ ਜਾਹਿ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਿਨੋਦ ਵਾਹੀ ਬਨਿ ਆਵਈ ।੨੦।

guramukh sukhafal alakh lakhaavai jaeh akath kathaa binod vaahee ban aavee |20|

صرف اھو ئي جنھن کي خود شناس (روحاني علم) سان برڪت حاصل آھي اھو ان جي لذت کي محسوس ڪري سگھي ٿو ۽ اھو بيان نٿو ڪري سگھجي. عقيدتمند پاڻ ئي ان حالت جي لذت جو قدر ڪري سگهي ٿو. (20)

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675