جيئن هڪ گهوڙي پنهنجي مالڪ سان گڏ هن جي ڪم ۾ مدد ڪرڻ لاءِ گهر مان نڪرندي آهي ته هن جي ٻار کي واپس گهر ڇڏيندي آهي ۽ پنهنجي ٻار کي ياد ڪندي گهر واپس ايندي آهي.
جيئن ننڊ ۾ آيل ماڻهو خواب ۾ ڪيترن ئي شهرن ۽ ملڪن جو دورو ڪري، ڳلي ۾ گونجڻ لڳندو آهي، پر ننڊ مان نڪرڻ مهل گهر جي ڪم کي ڌيان سان انجام ڏيندو آهي.
جيئن ڪبوتر پنهنجي ساٿيءَ کي ڇڏي آسمان ۾ اڏامندو آهي، پر پنهنجي ساٿيءَ کي ڏسي هن ڏانهن اهڙي تيز رفتاريءَ سان هيٺ لهي ايندو آهي، جيئن آسمان مان مينهن جو هڪ قطرو پوي ٿو.
اهڙيءَ طرح هڪ رب جو ٻانهو به هن دنيا ۾ رهندو آهي ۽ سندس گهروارو به رهندو آهي پر جڏهن هو پنهنجي محبوب ست سنگين کي ڏسندو آهي ته ذهن، قول ۽ عمل مان پرجوش ٿي ويندو آهي. (هو اهڙي محبت واري حالت ۾ جذب ٿي ويندو آهي جو رب کيس هن جي نالي سان نوازيندو آهي).