ڪو ماڻهو مارڻ لاءِ استعمال ٿيندڙ ڪمان ۽ تير ٺاهيندو آهي، جڏهن ته ٻيا انهن هٿيارن جي خلاف بچاءَ لاءِ آرمر ڪوٽ ۽ ڍال ٺاهيندا آهن.
ڪو جسم کي مضبوط بنائڻ لاءِ غذائي خوراڪ جهڙوڪ کير، مکڻ، دہی وغيره وڪرو ڪري ٿو ته ڪي وري شراب وغيره جهڙيون شيون پيدا ڪن ٿا جيڪي جسم لاءِ نقصانڪار ۽ تباهه ڪندڙ آهن.
ائين ئي هڪ بي بنياد ۽ گهٽ ماڻهو آهي جيڪو برائي پکيڙي ٿو، جڏهن ته سچو گرو جو فرمانبردار گرو تي ٻڌل بزرگ شخص سڀني لاءِ چڱائي جي خواهش ۽ ڪوشش ڪري ٿو. ان کي ائين سمجھو جيئن زهر جي سمنڊ ۾ غسل ڪرڻ يا امرت جي حوض ۾ ٽپو ڏيڻ.
هڪ معصوم پکيءَ وانگر، انسان جو ذهن چارئي طرفن ۾ ڀٽڪندو رهي ٿو. جنهن وڻ تي به ويهندو، اهو ميوو کائڻ لاءِ ملندو. بدڪارن جي صحبت ۾، دماغ صرف گند کڻندو، جڏهن ته گرو-شعور جي صحبت مان نيڪيون گڏ ڪري.