جيئن ڪنول جو گل پاڻيءَ سان پيار ڪندو آهي، پاڻيءَ کي کير سان پيار هوندو آهي، مڇيءَ کي پاڻيءَ سان پيار هوندو آهي، ريڊي شيلڊريڪ ۽ ڪنول کي سج سان پيار هوندو آهي.
هڪ پرن وارو حشر (پتانگا) روشنيءَ جي شعلن ڏانهن متوجه ٿئي ٿو، ڪا ڪاري ماکيءَ کي ڪنول جي گل جي خوشبوءِ جو چريو آهي، هڪ ڳاڙهي پيرن وارو ٿلهو ڪڏهن به چنڊ ڏسڻ لاءِ ترسندو آهي، هرڻ کي موسيقيءَ سان لاڳاپو هوندو آهي. هڪ مينهن پکي هميشه خبردار آهي f
جيئن زال مڙس سان پيار ڪندي آهي، تيئن پٽ پنهنجي ماءُ سان گهرو لاڳاپو رکي ٿو، اڃايل ماڻهو پاڻيءَ لاءِ ترسندو آهي، بکيو کاڌي لاءِ ۽ غريب هميشه مال سان دوستي ڪرڻ جي ڪوشش ڪندو آهي.
پر اهي سڀ پيار، لالچ، وابستگيون مايا جون ٽي خاصيتون آهن. تنهن ڪري انهن جي محبت فريب ۽ چال آهي جيڪا مصيبتن جو سبب بڻجي ٿي. زندگيءَ جي آخري گهڙيءَ ۾ انهن مان ڪو به پيار ڪنهن ماڻهوءَ سان نه ٿو رهي. سک ۽ سندس گرو جي محبت بي