جڏهن هڪ عقيدتمند سک سچو گرو سان ملندو آهي، هن جي نظر گرو جي نظر / جھلڪ ۾ جذب ٿي ويندي آهي. ۽ پوءِ سندس روح سڀني کي ائين سڃاڻي ٿو ڄڻ هو سڀني ۾ رهجي ٿو. جيئن آسمان/ خلا سڀني پاڻيءَ جي گھڙين ۾ برابر رھي ٿو.
هڪ سچو گرو ۽ سک جو اتحاد سکن کي گرو جي لفظن / حڪمن ۾ مشغول رهڻ جي صلاحيت سان برڪت ڪري ٿو. جيئن ته هڪ موسيقار مڪمل طور تي پنهنجي ڳائڻ ۾ مشغول ٿي ويندو آهي، تنهنڪري هڪ سکن جي پنهنجي گرو ۾ جذب ٿيڻ جو معاملو آهي.
ذهن جي توجه ۽ گرو جي لفظن سان گرو جي ديوان ۾، هو پنهنجي جسم ۾ ٽنهي جهانن جي سڀني واقعن کي محسوس ڪري ٿو.
خدائي علم جي مدد سان، گرو جي ديوان جو روح هڪ رب سان مطابقت پيدا ڪري ٿو جيڪو هن جي تخليق جي هر حصي ۾ موجود آهي. هي اتحاد سمنڊ ۾ درياهه جي پاڻيءَ جي ميلاپ وانگر آهي. (63)