هڪ سچي گرو جي برڪت سان حاصل ڪيل نالي ۾ پاڻ کي غور ڪرڻ ۽ جذب ڪرڻ سان، ۽ منهنجي ۽ هن جي احساسن کي ورهائڻ سان، انسان گرو جو خادم بڻجي ويندو آهي. اهڙو ٻانهو هر هنڌ هڪ رب جي موجودگيءَ جو اعتراف ڪري ٿو.
جيئن ته سڀني ڪاٺين ۾ هڪ ئي باهه موجود آهي، مختلف موتي هڪ ئي ڌاڳي ۾ ترتيب ڏنل آهن. جيئن ڳئون جا سڀ رنگ ۽ نسل هڪ ئي رنگ جو کير ڏين ٿا. ساڳيءَ طرح سچي گروءَ جو ٻانهو هڪ رب جي موجودگيءَ جي حڪمت ۽ علم حاصل ڪري ٿو
جيئن اکين سان ڏسڻ، ڪنن سان ٻڌو ۽ زبان سان چوڻ دماغ تائين پهچندو آهي، تيئن گروءَ جو ٻانهو به هڪ رب کي سڀني مخلوقات ۾ رهجي ڏسي ٿو ۽ ان کي پنهنجي ذهن ۾ سمائي ٿو.
سک جو پنهنجي گروءَ سان ميلاپ کيس بار بار رب جو نالو ٻڌائيندو آهي ۽ ان ۾ تاڙين ۽ تاڙين وانگر نصيحت ڪندو آهي. جڏهن هن جو نور ابدي روشنيءَ سان ملي ٿو، تڏهن هو پڻ نور الاهي جو روپ اختيار ڪري ٿو. (108)