جڏهن زال رات جي وقت بستري تي پنهنجي مڙس جي صحبت مان لطف اندوز ٿيڻ لاءِ اڳتي وڌي ٿي، تڏهن ڪنهن به بزرگ، بزرگ يا مقدس شخص جي ڪا به ڳالهه هن کي اپيل نه ڪندي آهي.
جيئن ئي چنڊ اڀري ٿو، تيئن ڳاڙهسرو بيحد خوش ٿيندو آهي ۽ ذهن جي توجهه سان ان کي ڏسندو آهي، پنهنجي جسم کان به بي خبر هوندو آهي.
جھڙيءَ طرح ٻڪريءَ جي ماکيءَ گلن جي خوشبوءِ واري امرت ۾ ايترو مشغول هوندو آهي، جو سج اڀرڻ تي ڪنول جي گل وانگر دٻي ۾ ڦاسجي ويندو آهي.
ساڳيءَ طرح هڪ عقيدتمند ٻانهو شاگرد سچو گرو جي پاڪ پيرن جي پناهه ۾ وڃي ٿو. هن جي نظر مان لطف اندوز ٿي ۽ هن جي محبت ۾ شامل ٿي، هو خدا جي تماشي کي مزو ڪندي اندر ۾ مسڪرائيندو رهي ٿو. (433)