رب جيڪو انتهائي ناقابل رسائي، لامحدود، روشنيءَ وارو ۽ سمجهه کان ٻاهر آهي، ان تائين سڀني موجود وسيلن سان حواسن کي قابو ڪري نه ٿو سگهجي.
هن کي يگ، هوم (آگ جي ديوتا کي نذرانو) منعقد ڪرڻ / انجام ڏيڻ، مقدس ماڻهن لاء دعوت ڏيڻ، ۽ نه ئي راج يوگ ذريعي محسوس ڪري سگهجي ٿو. هو موسيقيءَ جي ساز وڄائڻ ۽ ويدن جي تلاوت سان پهچي نه ٿو سگهي.
اهڙن ديوتائن جي ديوتائن تائين زيارتن جي زيارتن، ڏينهن ملهائڻ يا ديوتا جي خدمت ڪرڻ سان به پهچي نه ٿو سگهجي. بيشمار روزا به کيس ويجھو نٿا آڻي سگهن. غور فڪر پڻ بيڪار آهي.
خدا جي ادراڪ جا سڀ طريقا بيڪار آهن. هن کي صرف مقدس انسانن جي صحبت ۾ سندس پين ڳائڻ ۽ مرڪوز ۽ واحد ذهن سان هن تي غور ڪرڻ سان ئي محسوس ٿي سگهي ٿو. (304)