ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 372


ਬੂੰਦ ਬੂੰਦ ਬਰਖ ਪਨਾਰੇ ਬਹਿ ਚਲੈ ਜਲੁ ਬਹੁਰਿਓ ਉਮਗਿ ਬਹੈ ਬੀਥੀ ਬੀਥੀ ਆਇ ਕੈ ।
boond boond barakh panaare beh chalai jal bahurio umag bahai beethee beethee aae kai |

مينهن جو هر ڦڙو ٻئي سان ملندو آهي ۽ گڏجي ڇت تان وهندو گهٽين ۾ ۽ پوءِ طوفاني پاڻي جي نالن ۾ وهندو آهي. ۽ ان جي ڪنارن مٿان وهي، پاڻي ڪيترن ئي ندين مان وهي ٿو ۽ مکيه وهڪري يا دريائن ۾ شامل ٿئي ٿو.

ਤਾ ਤੇ ਨੋਰਾ ਨੋਰਾ ਭਰਿ ਚਲਤ ਚਤਰ ਕੁੰਟ ਸਰਿਤਾ ਸਰਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿ ਮਿਲਤ ਹੈ ਜਾਇ ਕੈ ।
taa te noraa noraa bhar chalat chatar kuntt saritaa saritaa prat milat hai jaae kai |

۽ دريائن جو سمورو پاڻي سمنڊ سان ميلاپ حاصل ڪرڻ لاءِ وهي ٿو ۽ جڏهن ان ۾ پوي ٿو ته ان سان هڪ ٿي وڃو. اهو پنهنجي انفراديت وڃائي ٿو. سچ ته اهو آهي ته ماڻهوءَ ۾ جيڪي به خصلتون هجن، ان جي مطابق سندس ساراهه ۽ سُڃاڻپ ٿئي ٿي (ڪجهه ماڻهوءَ جي معنيٰ به آهي، ٿلهي ليکي.

ਸਰਿਤਾ ਸਕਲ ਜਲ ਪ੍ਰਬਲ ਪ੍ਰਵਾਹ ਚਲਿ ਸੰਗਮ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਹੋਤ ਸਮਤ ਸਮਾਇ ਕੈ ।
saritaa sakal jal prabal pravaah chal sangam samundr hot samat samaae kai |

جيئن هٿ ۾ رکيل هيرا تمام ننڍو لڳي ٿو، پر جڏهن ان جو جائزو وٺي وڪڻيو وڃي ته خزانو ڀرجي وڃي ٿو. جيئن ته هڪ چيڪ/ڊرافٽ جو ماڻهوءَ تي ڪو وزن نه هوندو آهي پر جڏهن ٻئي آخر ۾ ڪيش ڪيو ويندو آهي ته گهڻو پئسو حاصل ڪندو آهي.

ਜਾ ਮੈ ਜੈਸੀਐ ਸਮਾਈ ਤੈਸੀਐ ਮਹਿਮਾ ਬਡਾਈ ਓਛੌ ਅਉ ਗੰਭੀਰ ਧੀਰ ਬੂਝੀਐ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ।੩੭੨।
jaa mai jaiseeai samaaee taiseeai mahimaa baddaaee ochhau aau ganbheer dheer boojheeai bulaae kai |372|

جھڙيءَ طرح ٻرندڙ وڻ جو ٻج تمام ننڍو ھوندو آھي پر جڏھن پوکيو وڃي ته وڏو وڻ بڻجي ھر طرف پکڙجي ويندو آھي. ساڳيءَ طرح گرو جي فرمانبردار سکن جي دلين ۾ سچي گرو جي تعليمات جي رهائش جي اهميت آهي. اهو حساب صرف ڊويزن تائين پهچڻ تي آهي