جيئن خوابن جا واقعا جاڳندي نظر نه ٿا اچن، تيئن سج اڀرڻ کان پوءِ ستارا نظر نه ٿا اچن.
جيئن سج جي لهندڙ شعاعن سان وڻ جو ڇانو بدلجندو رهندو آهي. ۽ مقدس جڳهن جي زيارت هميشه لاءِ نه رهي.
جيئن ٻيڙيءَ جي ساٿي مسافرن کي ٻيهر گڏ سفر ڪرڻ جو موقعو نه ٿو ملي، تيئن معراج جي ڪري پاڻيءَ جي موجودگي يا ديوتائن جي خيالي جاءِ (خلا ۾) هڪ وهم آهي.
پوءِ ڇا هڪ گروءَ جو شعور رکندڙ شخص مامون، وابستگي ۽ جسم جي محبت کي هڪ وهم سمجهي ٿو ۽ هو پنهنجي شعور کي گرو جي خدائي ڪلام تي مرکوز رکي ٿو. (117)