ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 117


ਸੁਪਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰ ਜਾਗਤ ਨ ਦੇਖੀਅਤ ਤਾਰਕਾ ਮੰਡਲ ਪਰਭਾਤਿ ਨ ਦਿਖਾਈਐ ।
supan charitr chitr jaagat na dekheeat taarakaa manddal parabhaat na dikhaaeeai |

جيئن خوابن جا واقعا جاڳندي نظر نه ٿا اچن، تيئن سج اڀرڻ کان پوءِ ستارا نظر نه ٿا اچن.

ਤਰਵਰ ਛਾਇਆ ਲਘੁ ਦੀਰਘ ਚਪਲ ਬਲ ਤੀਰਥ ਪੁਰਬ ਜਾਤ੍ਰਾ ਥਿਰ ਨ ਰਹਾਈਐ ।
taravar chhaaeaa lagh deeragh chapal bal teerath purab jaatraa thir na rahaaeeai |

جيئن سج جي لهندڙ شعاعن سان وڻ جو ڇانو بدلجندو رهندو آهي. ۽ مقدس جڳهن جي زيارت هميشه لاءِ نه رهي.

ਨਦੀ ਨਾਵ ਕੋ ਸੰਜੋਗ ਲੋਗ ਬਹੁਰਿਓ ਨ ਮਿਲੈ ਗੰਧ੍ਰਬ ਨਗਰ ਮ੍ਰਿਗ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਿਲਾਈਐ ।
nadee naav ko sanjog log bahurio na milai gandhrab nagar mrig trisanaa bilaaeeai |

جيئن ٻيڙيءَ جي ساٿي مسافرن کي ٻيهر گڏ سفر ڪرڻ جو موقعو نه ٿو ملي، تيئن معراج جي ڪري پاڻيءَ جي موجودگي يا ديوتائن جي خيالي جاءِ (خلا ۾) هڪ وهم آهي.

ਤੈਸੇ ਮਾਇਐ ਮੋਹ ਧ੍ਰੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਨੇਹ ਦੇਹ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।੧੧੭।
taise maaeaai moh dhroh kuttanb saneh deh guramukh sabad surat liv laaeeai |117|

پوءِ ڇا هڪ گروءَ جو شعور رکندڙ شخص مامون، وابستگي ۽ جسم جي محبت کي هڪ وهم سمجهي ٿو ۽ هو پنهنجي شعور کي گرو جي خدائي ڪلام تي مرکوز رکي ٿو. (117)