ڪنول جو گل ڏينهن جي وقت سج جي هڪ جھلڪ جو انتظار ڪندو رهي ٿو جڏهن ته نمفيا لوٽس (ڪموديني) چنڊ کي ڏسڻ لاءِ بيتاب رهي ٿي. ڪنول جو گل ڏينهن ۾ سج سان ملڻ ۾ خوشي محسوس ڪندو آهي، جڏهن ته رات جي وقت پريشان محسوس ڪندو آهي. ان جي ابتڙ هڪ Nymphea
سج ۽ چنڊ جي روين کان اڳتي نڪري جتي اهي پنهنجي محبوب سان ملن ٿا يا جدا ٿين ٿا، هڪ گروءَ جو شعور رکندڙ ماڻهو سچي گرو جي پناهه وٺي ٿو، ۽ سچي گرو جي سڪون ۽ سڪون واري پاڪ پيرن ۾ سمايل رهي ٿو.
جھڙيءَ طرح ڀنڀور گل جي خوشبوءِ ۾ مگن ٿي ان جي پيار ۾ مگن رھي ٿي، تيئن ئي گروءَ وارو ماڻھو ڏھين دروازي جي درٻار ۾ امرت جھڙي نالي جي خوشبوءِ ۾ مگن رھي ٿو.
مايا جي ٽن خاصيتن جي اثر کان آزاد، گرو-باشعور شخص هميشه اعلي روحانيت جي صوفياتي ڏهين دروازي واري حالت ۾ نام جي راڳ کي ڳائڻ ۾ مشغول هوندو آهي. (266)