جنهن ڏينهن رب العالمين راضي ٿيو ۽ خدمت ڪرڻ جو حڪم ڏنو، ان ڏينهن تي لکين دنياوي علم، مراقبت، يوگا بيڪار ٿي ويا.
جنهن ڏينهن مون کي خدا جي لاءِ پاڻي ڀرڻ جو فرض مليو، ڪائنات جي مالڪ، لکين بادشاهن جي راحت جو ان برڪت واري ڏينهن سان مقابلو نٿو ڪري سگهجي.
جنهن ڏينهن مون کي پالڻهار، ڪائنات ۽ سڀني جاندارن جي پالڻهار جي ملهه پيسڻ جو فرض مليو، تڏهن روحانيت جا چار گهربل ۽ گهربل عنصر ٻانهن جا غلام ٿي ويا.
جنهن پياري محبوب کي پاڻي جي ڇنڊڇاڻ، پٿرن کي پيسڻ ۽ پاڻي ڀرڻ جو ڪم سونپيو ويو آهي، ان جي ساراهه، سڪون ۽ سڪون بيان ڪرڻ کان ٻاهر آهي. (656)