कवित सवैय भाई गुरुदासः

पुटः - 656


ਜਾ ਦਿਨ ਜਗਤ ਮਨ ਟਹਿਲ ਕਹੀ ਰਿਸਾਇ ਗ੍ਯਾਨ ਧ੍ਯਾਨ ਕੋਟ ਜੋਗ ਜਗ ਨ ਸਮਾਨ ਹੈ ।
जा दिन जगत मन टहिल कही रिसाइ ग्यान ध्यान कोट जोग जग न समान है ।

यस्मिन् दिने सर्वज्ञः प्रभुः प्रसन्नः भूत्वा सेवां कर्तुं आदेशं दत्तवान्, तस्मिन् दिने तस्मिन् शुभे दिने कोटि-कोटि-लौकिक-ज्ञान-ध्यान-योग-अल्पता अभवत्।

ਜਾ ਦਿਨ ਭਈ ਪਨਿਹਾਰੀ ਜਗਨ ਨਾਥ ਜੀ ਕੀ ਤਾ ਸਮ ਨ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ਕੋਟਨ ਕੋਟਾਨ ਹੈ ।
जा दिन भई पनिहारी जगन नाथ जी की ता सम न छत्रधारी कोटन कोटान है ।

यस्मिन् दिने मया ब्रह्माण्डस्य स्वामी ईश्वरस्य जलं पूरयितुं कार्यं प्राप्तम्, तस्मिन् दिने कोटिकोटिराज्यानां आरामः तस्य धन्यदिनस्य तुलनां कर्तुं न शक्नोति।

ਜਾ ਦਿਨ ਪਿਸਨਹਾਰੀ ਭਈ ਜਗਜੀਵਨ ਕੀ ਅਰਥ ਧਰਮ ਕਾਮ ਮੋਖ ਦਾਸਨ ਦਾਸਾਨ ਹੈ ।
जा दिन पिसनहारी भई जगजीवन की अरथ धरम काम मोख दासन दासान है ।

यस्मिन् दिने मया भगवतः, जगतः, सर्वजीवानां च स्वामी, चक्की-पाषाणस्य पेषणस्य कार्यं प्राप्तम्, तस्मिन् दिने चत्वारः बहु-अन्विष्टाः, इष्टाः च अध्यात्म-तत्त्वानि भृत्यानां दासाः अभवन् ।

ਛਿਰਕਾਰੀ ਪਨਿਹਾਰੀ ਪੀਸਨਕਾਰੀ ਕੋ ਜੋ ਸੁਖ ਪ੍ਰੇਮਨੀ ਪਿਆਰੀ ਕੋ ਅਕਥ ਉਨਮਾਨ ਹੈ ।੬੫੬।
छिरकारी पनिहारी पीसनकारी को जो सुख प्रेमनी पिआरी को अकथ उनमान है ।६५६।

या प्रेमविह्वलप्रिया जलसिञ्चनचक्रपाषाणपिष्टनजलपूरणकार्यं कृत्वा स्तुतिं आरामं शान्तिं च वक्तुं धन्या सा वर्णनात् परा अस्ति। (६५६) ९.