यथा मलिनः दूषितः मक्षिका स्वेच्छया तत्र तत्र उपविशति, पुनः पुनः उड्डीयमानः अपि न निवर्तते, तथैव मलिनपूर्णाः दुष्टाः च पवित्रसङ्घं आगत्य अन्येषां उपरि स्वेच्छां आरोपयन्ति
ततः च यदि स एव मक्षिका अन्नेन सह अस्माकं उदरं प्रविशति, अपच्यत्वेन अस्मान् बहुदुःखं जनयन् वमनं करोति। मक्षिका इव अनधिकृताः जनाः पवित्रसङ्घस्य बहु उपद्रवं कुर्वन्ति ।
यथा लुब्धकः वन्यजन्तुमृगयार्थं नकलीयन्त्रं प्रयुङ्क्ते तथा सः पापदण्डस्य योग्यः भवति । तथा सन्तस्य वा प्रेम्णः भक्तस्य वा वेषेण गुलगुलान् जनान् वञ्चयन् एव दण्डितः स्यात्।
तथा च यस्य हृदयं (बिडालवत्) नित्यं लोभेन निमग्नं भवति, यः बगुला इव दुष्प्रयोजनं नकलीप्रेमं च नेत्रेषु आश्रयति, सः मृत्युदूतानां शिकारः भूत्वा अकथितदुःखानां मध्ये स्थापयति। (२३९) ९.