यथा माली फलप्राप्त्यर्थं बहुवृक्षाणां रोपान् रोपयति, अफलं तु निष्प्रयोजनं भवति ।
यथा नृपः स्वराज्यस्य उत्तराधिकारीप्राप्त्यर्थं बहूनि स्त्रियः विवाहयति, या राज्ञी न प्रसवति सा कुले केनापि न रोच्यते ।
यथा आचार्यः विद्यालयं उद्घाटयति परन्तु यः बालकः अशिक्षितः तिष्ठति सः आलस्यः मूर्खः च उच्यते।
तथैव सत्यगुरुः शिष्याणां सङ्घं धारयति यत् तेभ्यः परमं ज्ञानरूपं (नाम) प्रदातुं शक्नोति। यः तु गुरुशिक्षाविहीनः तिष्ठति, सः निन्दायोग्यः, मानवजन्मस्य कलङ्कः च भवति। (४१५) ९.