कवित सवैय भाई गुरुदासः

जैसे काचो पारो खात उपजै बिकार गाति रोम रोम कै पिराति महा दुख पाईऐ ।

यथा कच्चे पारे सेवनेन शरीरे एतादृशः विकारः भवति यत् प्रत्येकं अङ्गस्य पीडां जनयति, असुविधा च भवति ।

जैसे तउ लसन खाए मोनि कै सभा मै बैठे प्रगटै दुरगंध नाहि दुरत दुराईऐ ।

यथा लशुनं खादित्वा सभायां मौनम्, तदापि तस्य दुर्गन्धः न गोपयितुं शक्यते ।

जैसे मिसटान पानि संगम कै माखी लीले होत उकलेद खेदु संकट सहाईऐ ।

यथा मक्षिकां मक्षिकां ग्रसति सद्यः वमनं करोति । सः बहु दुःखं दुःखं च सहते।

तैसे ही अपरचे पिंड सिखन की भिखिआ खाए अंत काल भारी होइ जम लोक जाईऐ ।५१७।

सच्चिगुरुभक्तैस्तथा अज्ञो भक्षते। सः मृत्योः समये बहु दुःखं प्राप्नोति। तस्य मृत्युदूतानां क्रोधस्य सामना कर्तव्यः भवति। (५१७) ९.