ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 166

ਜੈਸੇ ਤਉ ਅਸਟ ਧਾਤੂ ਡਾਰੀਅਤ ਨਾਉ ਬਿਖੈ ਪਾਰਿ ਪਰੈ ਤਾਹਿ ਤਊ ਵਾਰ ਪਾਰ ਸੋਈ ਹੈ ।

jaise tau asatt dhaatoo ddaareeat naau bikhai paar parai taeh taoo vaar paar soee hai |

جيئن هڪ ٻيڙيءَ ۾ ڀريل اٺن ڌاتوءَ جو بنڊل ٻئي ڪناري تائين پهچندو، ان جي شڪل يا رنگ ۾ ڪنهن به قسم جي تبديليءَ جي بغير،

ਸੋਈ ਧਾਤੁ ਅਗਨਿ ਮੈ ਹਤ ਹੈ ਅਨਿਕ ਰੂਪ ਤਊ ਜੋਈ ਸੋਈ ਪੈ ਸੁ ਘਾਟ ਠਾਟ ਹੋਈ ਹੈ ।

soee dhaat agan mai hat hai anik roop taoo joee soee pai su ghaatt tthaatt hoee hai |

جڏهن اهي ڌاتو باهه ۾ رکيا ويندا آهن، اهي ڳري ويندا آهن ۽ باهه جي شڪل حاصل ڪندا آهن. ان کان پوء اهو ڌاتو جي خوبصورت زيورن ۾ تبديل ٿي ويو آهي هر هڪ انفرادي طور تي بهتر ڏسڻ ۾.

ਸੋਈ ਧਾਤੁ ਪਾਰਸਿ ਪਰਸ ਪੁਨਿ ਕੰਚਨ ਹੁਇ ਮੋਲ ਕੈ ਅਮੋਲਾਨੂਪ ਰੂਪ ਅਵਲੋਈ ਹੈ ।

soee dhaat paaras paras pun kanchan hue mol kai amolaanoop roop avaloee hai |

پر جڏهن فلسفو پٿر سان رابطي ۾ اچي ٿو ته سونهن ۾ تبديل ٿي وڃي ٿو. انمول ٿيڻ سان گڏوگڏ ڏسڻ ۾ به خوبصورت ۽ پرڪشش ٿئي ٿو.

ਪਰਮ ਪਾਰਸ ਗੁਰ ਪਰਸਿ ਪਾਰਸ ਹੋਤ ਸੰਗਤਿ ਹੁਇ ਸਾਧਸੰਗ ਸਤਸੰਗ ਪੋਈ ਹੈ ।੧੬੬।

param paaras gur paras paaras hot sangat hue saadhasang satasang poee hai |166|

اهڙيءَ طرح خدا پرست ۽ پاڪ انسانن جي صحبت ۾، پاڪ ٿئي ٿو. سچي گروءَ سان ملڻ، سڀني فلسفين پٿرن جي اعليٰ، فلسفو پٿر جهڙو ٿي وڃي ٿو. (166)

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675