ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 599


ਕੇਹਰਿ ਅਹਾਰ ਮਾਸ ਸੁਰਹੀ ਅਹਾਰ ਘਾਸ ਮਧੁਪ ਕਮਲ ਬਾਸ ਲੇਤ ਸੁਖ ਮਾਨ ਹੀ ।
kehar ahaar maas surahee ahaar ghaas madhup kamal baas let sukh maan hee |

جيئن گوشت شينهن جو کاڌو آهي، گھاس- ڳئون جو، جڏهن ته ٻڪريءَ کي ڪنول جي گل جي خوشبوءِ سان خوشي محسوس ٿيندي آهي. جيئن مڇيءَ کي پاڻيءَ ۾ رهڻ پسند هوندو آهي، تيئن ٻار کي کير جو سهارو هوندو آهي ۽ ٿڌي هوا نانگ جي دوست سمجهي ويندي آهي.

ਮੀਨਹਿ ਨਿਵਾਸ ਨੀਰ ਬਾਲਕ ਅਧਾਰ ਖੀਰ ਸਰਪਹ ਸਖਾ ਸਮੀਰ ਜੀਵਨ ਕੈ ਜਾਨ ਹੀ ।
meeneh nivaas neer baalak adhaar kheer sarapah sakhaa sameer jeevan kai jaan hee |

بس هڪ ٻرندڙ ڍڳي چنڊ کي پيار ڪري ٿو، هڪ مور ڪارا ڪڪرن سان پيار ڪري ٿو، جڏهن ته مينهن پکي هميشه سواتي بوند لاءِ ترسندو آهي.

ਚੰਦਹਿ ਚਾਹੈ ਚਕੋਰ ਘਨਹਰ ਘਟਾ ਮੋਰ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਬੂੰਦਨ ਸ੍ਵਾਂਤ ਧਰਤ ਧਿਆਨ ਹੀ ।
chandeh chaahai chakor ghanahar ghattaa mor chaatrik boondan svaant dharat dhiaan hee |

جهڙيءَ طرح هڪ عالم گفتگو ۽ بيان ۾ مشغول آهي جڏهن ته هڪ عالم دنياوي ڪمن ۾ مشغول آهي، تيئن سڄي دنيا مايا جي محبت ۾ غرق آهي.

ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰਿ ਲੋਕਨ ਮੈ ਲੋਕਾਚਾਰ ਮਾਯਾ ਮੋਹ ਮੈ ਸੰਸਾਰ ਗ੍ਯਾਨ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਹੀ ।੫੯੯।
panddit bed beechaar lokan mai lokaachaar maayaa moh mai sansaar gayaan gur giaan hee |599|

اهڙيءَ طرح هڪ گروءَ جو شعور رکندڙ ۽ گروءَ کان واقف ماڻهو، سچي گروءَ جي برڪت واري رب جي امرت جهڙي نالي ۾ مشغول رهي ٿو. (نام جي مشق پوءِ سندس زندگيءَ جو سهارو بڻجي ويندي آهي). (599)