جيئن گوشت شينهن جو کاڌو آهي، گھاس- ڳئون جو، جڏهن ته ٻڪريءَ کي ڪنول جي گل جي خوشبوءِ سان خوشي محسوس ٿيندي آهي. جيئن مڇيءَ کي پاڻيءَ ۾ رهڻ پسند هوندو آهي، تيئن ٻار کي کير جو سهارو هوندو آهي ۽ ٿڌي هوا نانگ جي دوست سمجهي ويندي آهي.
بس هڪ ٻرندڙ ڍڳي چنڊ کي پيار ڪري ٿو، هڪ مور ڪارا ڪڪرن سان پيار ڪري ٿو، جڏهن ته مينهن پکي هميشه سواتي بوند لاءِ ترسندو آهي.
جهڙيءَ طرح هڪ عالم گفتگو ۽ بيان ۾ مشغول آهي جڏهن ته هڪ عالم دنياوي ڪمن ۾ مشغول آهي، تيئن سڄي دنيا مايا جي محبت ۾ غرق آهي.
اهڙيءَ طرح هڪ گروءَ جو شعور رکندڙ ۽ گروءَ کان واقف ماڻهو، سچي گروءَ جي برڪت واري رب جي امرت جهڙي نالي ۾ مشغول رهي ٿو. (نام جي مشق پوءِ سندس زندگيءَ جو سهارو بڻجي ويندي آهي). (599)