ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 107


ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਆਪਾ ਖੋਇ ਗੁਰਦਾਸੁ ਹੋਇ ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਨ ਕਰਤ ਮੋਹ ਦ੍ਰੋਹ ਕੀ ।
sabad surat aapaa khoe guradaas hoe baal budh sudh na karat moh droh kee |

گرو جي خدائي ڪلام کي ذهن ۾ جذب ڪرڻ ۽ گرو جو عاجز غلام ٿيڻ سان ئي هڪ سچو شاگرد بڻجي ٿو. عملي طور تي ٻار جهڙي عقل جي مالڪ لاءِ، هو ٺڳيءَ ۽ لالچ کان پاڪ آهي.

ਸ੍ਰਵਨ ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਮ ਤੁਲ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੋਚਨ ਧਿਆਨ ਲਿਵ ਕੰਚਨ ਅਉ ਲੋਹ ਕੀ ।
sravan usatat nindaa sam tul surat liv lochan dhiaan liv kanchan aau loh kee |

جيئن ته هن جو شعور رب جي نالي ۾ مشغول آهي؛ هو تعريف يا رد ڪرڻ کان گهٽ ۾ گهٽ متاثر ٿيو آهي.

ਨਾਸਕਾ ਸੁਗੰਧ ਬਿਰਗੰਧ ਸਮਸਰਿ ਤਾ ਕੈ ਜਿਹਬਾ ਸਮਾਨਿ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨ ਬੋਹ ਕੀ ।
naasakaa sugandh biragandh samasar taa kai jihabaa samaan bikh amrit na boh kee |

خوشبوءِ ۽ بدبوءِ، زهر يا امرت هن لاءِ هڪجهڙا آهن، ڇاڪاڻ ته سندس (عقيدتمند) شعور هن ۾ سمايل آهي.

ਕਰ ਚਰ ਕਰਮ ਅਕਰਮ ਅਪਥ ਪਥ ਕਿਰਤਿ ਬਿਰਤਿ ਸਮ ਉਕਤਿ ਨ ਦ੍ਰੋਹ ਕੀ ।੧੦੭।
kar char karam akaram apath path kirat birat sam ukat na droh kee |107|

هو مستحڪم ۽ يونيفارم رهي ٿو جيتوڻيڪ هو پنهنجي هٿن کي چڱن يا لاتعلق ڪمن ۾ استعمال ڪري ٿو؛ يا رستي تي هلندي قدر جي لائق ناهي. اهڙو عقيدتمند ڪڏهن به فريب، ڪوڙ يا بدڪاريءَ جو احساس نه رکندو آهي. (107)