جيئن ڪو گابي غلطي سان کير وٺڻ لاءِ ٻي ڳئون وٽ وڃي ٿو ۽ واپس ماءُ وٽ اچي ٿو ته کيس پنهنجي غلطي ياد نه ٿي اچي ۽ ان کي کارائي.
جهڙيءَ طرح هڪ سوان مختلف ڍنڍن ۾ گهمڻ کان پوءِ مانسرور ڍنڍ تي پهچندو آهي، تيئن مانسرور ڍنڍ کيس سندس غلطي ياد نه ڏياريندي آهي ۽ موتين سان سندس خدمت ڪندو آهي.
جيئن ته هڪ شاهي نوڪر، گهمڻ ڦرڻ کان پوءِ پنهنجي مالڪ وٽ واپس اچي ٿو، جيڪو هن کي پنهنجي وڃڻ کي ياد نه ٿو ڪري ۽ ان جي بدران هن جي حيثيت کي ڪيترائي ڀيرا وڌائي ٿو.
ساڳيءَ طرح، روشن ۽ ڀلائي وارو سچو گرو غريبن جو سهارو آهي. هو انهن سکن جي غلطين کي ذهن ۾ نه رکندو آهي جيڪي پاڻ کي پنهنجي گرو جي دروازي کان ڌار ڪري ڇڏيا آهن ۽ ديوتائن ۽ ديوتائن جي دروازي تي ويٺل آهن. (444)