جيئن ڪو پوپٽ جو عادي ان لت کي بڇڙو سڏي ٿو، پر ان جي ڄار ۾ ڦاٿل آهي، جيتوڻيڪ هو ڇڏڻ چاهي ٿو ته ائين نٿو ڪري سگهي.
جيئن جواري پنهنجو سمورو پئسو وڃائي ويهندو آهي ۽ روئيندو آهي، تيئن به هو ٻين جوارين جي سنگت کي ڇڏي نه سگهندو آهي.
جيئن چور چوري ڪرڻ لاءِ نڪرندو آهي ته پڪڙجڻ کان ڊڄندو آهي، پر پوءِ به هو چوري نه ٿو ڇڏي جيستائين هو مصيبت ۾ نه پوي (پڪڙجي، قيد ڪيو وڃي يا ڦاسي پوي).
جيئن ته سڀئي انسان مامون (مايا) کي هڪ ڏکوئيندڙ ضرورت قرار ڏين ٿا، پر ان جي باوجود ڪنهن کي به فتح نه ٿي سگهي. ان جي برعڪس سڄي دنيا کي ڦري رهيو آهي. (ماڻهن کي پنهنجي ڄار ۾ ڦاسائي کين رب جي پاڪ پيرن کان پري ڪري ڇڏي ٿو.) (591)