سچو گرو جو فرمانبردار شاگرد گرو جي ڪلام کي پنهنجي شعور ۾ خدا سان پيار ڪندڙ ماڻهن جي پاڪ صحبت ۾ داخل ڪري ٿو. هو پنهنجي ذهن کي مايا جي اثر کان بچائي ٿو ۽ دنياوي اختيارن ۽ تصورن کان آزاد رهي ٿو.
جيئڻ ۽ دنيا سان واسطو رکڻ، رب جو نالو جيڪو دنياوي ڪشش کان بيزاري جو خزانو آهي، سو سندس ذهن ۾ اچي وڃي ٿو. اهڙيءَ طرح هن جي دل ۾ خدائي نور پکڙجي ٿو.
عظيم رب جيڪو دنيا جي هر شيءِ ۾ ادراڪ ۽ لڪل طريقن سان ظهور ڪري ٿو، جڏهن هو ان تي غور ڪندو آهي ته ان جو سهارو بڻجي ويندو آهي. هو اڪيلو رب تي ڀروسو ڪري ٿو.
سچي گرو جي پاڪ پيرن جي پناهه ۾ ذهن کي مشغول ۽ ڳنڍڻ سان، انسان پنهنجي انا کي ختم ڪري ٿو ۽ عاجزي اختيار ڪري ٿو. هو مقدس انسانن جي خدمت ۾ رهي ٿو ۽ سچي گرو جي تعليمات کي قبول ڪري گرو جو سچو خادم بڻجي وڃي ٿو.