ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 397


ਦ੍ਰਿਗਨ ਕਉ ਜਿਹਬਾ ਸ੍ਰਵਨ ਜਉ ਮਿਲਹਿ ਜੈਸੇ ਦੇਖੈ ਤੈਸੇ ਕਹਿ ਸੁਨਿ ਗੁਨ ਗਾਵਹੀ ।
drigan kau jihabaa sravan jau mileh jaise dekhai taise keh sun gun gaavahee |

جيڪڏهن اکين کي زبان ۽ ڪنن کي ملي ته پوءِ اهو جيڪو ڪجهه ڏسي ٿو ۽ ڪنن سان ٻڌي ٿو، ان جي حقيقت بيان ڪري، بيان ڪري ٿو.

ਸ੍ਰਵਨ ਜਿਹਬਾ ਅਉ ਲੋਚਨ ਮਿਲੈ ਦਿਆਲ ਜੈਸੋ ਸੁਨੈ ਤੈਸੋ ਦੇਖਿ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵਹੀ ।
sravan jihabaa aau lochan milai diaal jaiso sunai taiso dekh keh samajhaavahee |

جيڪڏهن الله تعاليٰ جي مهربانيءَ سان ڪنن کي زبان ۽ اکيون ملن ته پوءِ زبان سان ڳالهائيندا، جيڪي اکين سان ڏسندا ۽ ٻڌندا.

ਜਿਹਬਾ ਕਉ ਲੋਚਨ ਸ੍ਰਵਨ ਜਉ ਮਿਲਹਿ ਦੇਵ ਜੈਸੋ ਕਹੈ ਤੈਸੋ ਸੁਨਿ ਦੇਖਿ ਅਉ ਦਿਖਾਵਹੀ ।
jihabaa kau lochan sravan jau mileh dev jaiso kahai taiso sun dekh aau dikhaavahee |

جيڪڏهن الله تعاليٰ زبان کي اکين سان نوازي ته ڪنن سان اهو چوندو جيڪو اکين سان ڏسي ٿو ۽ ڪنن سان ٻڌي ٿو.

ਨੈਨ ਜੀਹ ਸ੍ਰਵਨ ਸ੍ਰਵਨ ਲੋਚਨ ਜੀਹ ਜਿਹਬਾ ਨ ਸ੍ਰਵਨ ਲੋਚਨ ਲਲਚਾਵਹੀ ।੩੯੭।
nain jeeh sravan sravan lochan jeeh jihabaa na sravan lochan lalachaavahee |397|

اکين کي زبان ۽ ڪنن جي تعاون جي ضرورت آهي، ڪنن کي زبان ۽ اکين جي مڪمل تعاون جي ضرورت آهي، پر جيئن گرو گرنٿ صاحب جي صفحي 1091 تي گرو نانڪ چوي ٿو، 'جيب راسائن چوني رتي لال لاواي' نالو، رب جي نالي تي غور ڪرڻ،