سچو رب (ستگورو) سچ آهي. سندس ڪلام سچو آهي. هن جي مقدس جماعت سچائي آهي پر اهو سچ تڏهن ئي محسوس ٿئي ٿو جڏهن ڪو ماڻهو پنهنجو پاڻ کي سچو رب (ستگورو) جي اڳيان پيش ڪري ٿو.
هن جي نظر تي غور ڪرڻ حقيقت آهي. گرو جي ڪلام سان شعور جو اتحاد سچ آهي. گروءَ جي سکن جو صحبت سچ آهي، پر اها سڀ حقيقت فقط هڪ فرمانبردار سک بڻجي قبول ڪري سگهجي ٿي.
سچي گرو جو خواب رب جي نظر ۽ مراقبت وانگر آهي. سچي گرو جو واعظ خدائي علم آهي. سچي گرو جي سکن جي جماعت رب جي گهر آهي. پر اها حقيقت تڏهن ئي محسوس ٿي سگهي ٿي جڏهن محبت ذهن ۾ رهجي وڃي.
سچي رب جي ابدي ۽ سچي نالي جي ياد، سچي گرو جو خيال ۽ آگاهي آهي. پر اهو تڏهن ئي محسوس ٿي سگهي ٿو جڏهن سمورين خواهشن ۽ دنياوي خواهشن کان بيزار ٿي روح کي اعليٰ مقام ڏانهن وٺي وڃي. (151)