جيئن بهادر جو پوڄاري (سڪند پران 52 بير جي نندي، ڀيرنگي، هنومان، ڀير وغيره ۾ ذڪر ڪيل آهي) مٺائي گهري، سڀني کي ورهائي، پر پاڻ ڪو نه کائي.
جهڙيءَ طرح وڻ مٺو ميوو ڏئي ٿو پر پاڻ نه کائي ٿو. ان جي بدران پکي، مسافر انهن کي ٽوڙي کائيندا آهن.
جيئن سمنڊ هر قسم جي قيمتي موتين ۽ پٿرن سان ڀريل آهي، پر جن وٽ سونهن جهڙو مزاج آهي، اهي ان ۾ ٻڏل آهن ۽ انهن کي مزو ڏين ٿا.
ساڳيءَ طرح ڪيترائي سنت ۽ متقي به آهن (جن جو ڪو به مفاد نه هوندو آهي ۽ هو هميشه ٻين جي ڀلائي ڪرڻ لاءِ تيار هوندا آهن، بنا ڪنهن فائدي جي) انهن جي زندگي ٻين جي مدد ڪندي ڪامياب ٿي ويندي آهي.