خود غرور، انا ۽ جاهليءَ جي اثر هيٺ، مان گروءَ جو ٿورائتو احترام ڪريان ٿو ۽ سندس ٻانهن جي توهين ٿو ڪريان. تڏهن به مون پنهنجو نالو گرو جو غلام رکيو آهي.
هي اکونيٽم فيروڪس (ميٿا ماهرا) جي زهريلي جڙ يا تپ وانگر آهي، جنهن کي مٺي يا متاثر ٿيل اک سڏيو ويندو آهي، جنهن کي ’آخ آئي هي‘ سڏيو ويندو آهي ۽ جيڪو چيچڪ ۾ مبتلا هوندو آهي، ان لاءِ چيو ويندو آهي ته ماتا (ماتا) جي زيارت ڪئي هئي. هي هڪ وڏو مذاق آهي.
رڳو مزوريءَ لاءِ بنجر عورت کي سپوتي (جنهن کي پٽن سان نوازيو ويندو آهي) سڏيو ويندو آهي، ڇڏيل عورت کي خوشيءَ سان شادي ڪئي ويندي آهي، اهو ان کان مختلف ناهي ته ڪنهن بڇڙي رسم کي نيڪ سڏڻ يا ڪٽيل نڪ واري کي خوبصورت سڏڻ کان.
جهڙيءَ طرح ڪنهن چريو ماڻهوءَ کي سادگيءَ سان مخاطب ڪيو ويندو آهي، يا ڪنهن انڌو ماڻهوءَ کي، جنهن کي ڏسي سگهبو آهي، اهي سڀ چريو ۽ غلط جملو آهن، اهڙيءَ طرح هڪ بانس جو وڻ جيڪڏهن صندل جي وڻ جي ويجهو هجي ته به ان جي خوشبوءِ حاصل نه ٿي ڪري سگهي، اهڙيءَ طرح هڪ ماڻهوءَ کي به ان جي خوشبوءِ حاصل نه ٿيندي. ل